"เอาเธอ.." ควินตันเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย สายตาจ้องร่างบางตาไม่กระพริบ
"หะ!!"
รดาตกใจกับคำพูดของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า แต่พอจะเข้าใจความหมายของชายหนุ่ม
"พะ..พี่พูดอะไรคะ"
เธอไม่คิดว่าผู้ชายที่หน้าตาดีและดูสุขุมคนนี้จะเป็นคนแบบนี้
"นี่เธอไม่เข้าใจจริงๆหรือแกล้งไม่เข้าใจ" ควินตันยังคงเอ่ยถามอย่างนิ่งเรียบ นานๆทีจะเจอผู้หญิงที่ถูกใจแต่เธอกลับเล่นตัวใส่เขา
"ดาไม่เข้าใจค่ะ" รดาตอบกลับไปตามความจริง
ชายหนุ่มถอนหายใจ แล้วก้าวเดินมาใกล้ๆร่างบาง ร่างบางถอยหลังไปเล็กน้อย เธอเริ่มกลัวชายหนุ่มตรงหน้าเธอ เธอไม่อยากมีแฟนก็เพราะแบบนี้แหละ พวกผู้ชายเป็นแบบนี้เหมือนกันหมดคิดแต่เรื่องบนเตียง
"เธอดูไม่ออกจริงๆหรอว่าที่ฉันมาส่งเพื่ออะไร"
"ไม่ค่ะ พี่ต้องการอะไรคะ รดาแค่คิดว่าพี่มาส่งในฐานะพี่ชายของเพื่อน" รดาเริ่มตอบชายหนุ่มเสียงแข็งกร้าว
"ฉันไม่ได้มองเธอในฐานะน้องสาวเพื่อนหรอกนะ" ควินตันเอ่ย สายตายังคงจับจ้องที่แม่กระต่ายตื่นตูมน้อยไม่กระพริบ
"งั้นรดาก็คงมองพี่ผิดไป เชิญกลับได้แล้วค่ะ" รดาตอบกลับทำเป็นใจดีสู้เสือ
"กล้ามากนะที่ไล่ฉัน" ควินตันกัดฟันกรอด เขาต้องข่มอารมณ์ไว้ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าไล่เขา มีแต่ผู้หญิงที่จ้องจะขึ้นเตียงกับเขา ผู้หญิงพวกนั้นก็แค่ต้องการเซ็กส์กับเงินตราเท่านั้น ขึ้นเตียงเสร็จเขาจ่ายเงินให้พวกหล่อนก็จบแยกย้ายกัน ผู้หญิงสำหรับเขาก็แค่ที่ระบายความใคร่เท่านั้น
พูดจบควินตันก้าวไปหาร่างบางที่นั่งอยู่บนโซฟาจับเสื้อคลุมของตัวเองไว้แน่น ควินตันพยายามจะดึงมันออกจากไหล่บาง รดาไม่ยอมปล่อยเธอยังคงจับเสื้อคลุมไหล่ไว้แน่น ชายหนุ่มจึงหันไปเล่นงานเธอที่จุดอื่นแทน ควินตันคว้าต้นคอรดามาประจบจูบลงบนริมฝีปากเล็กอย่างรุนแรง
"อื้อออ!!" ตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจ
รู้ตัวอีกทีริมฝีปากหนาก็ประกบจูบลงบนริมฝีปากเล็กอวบอิ่ม บดจูบอย่างหื่นกระหาย มือเล็กทุบลงบนอกแกร่งรัวๆ ชายหนุ่มไม่มีท่าทีว่าจะหยุด สติสตังของหญิงสาวค่อยๆเลื่อนหายไป จูบแรกของเธอทำไมต้องเป็นคนที่เธอไม่ได้รักด้วยนะ
มือหนาจับล็อคท้ายทอยหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้เธอได้มีโอกาสหนี ลิ้นสากรุกล้ำเข้าไปเกี่ยวหยอกล้อลิ้นเรียวเล็กอย่างช่ำชอง ส่วนมือหนาอีกข้างก็เลื่อนต่ำลงไปบีบขย้ำหน้าอกหญิงสาวอย่างเมามันส์ ควินตันบดขยี้ริมฝีปากเล็กอยู่นาน จนหญิงสาวเริ่มหายใจไม่ออก
"อื้อออ!!"
ร่างเล็กร้องประท้วงในลำคอเพราะเธอกำลังจะขาดอากาศ มือเล็กทุบอกแกร่งรัวๆ
เฮือกกก...
ควินตันถอนริมฝีปากออกให้หญิงสาวได้หายใจก่อน แล้วกดลงไปจูบอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ส่งลิ้นเข้าไปทักทายอย่างช่ำชอง มือของเขาก็ทำหน้าที่บีบขย้ำหน้าอกร่างบางไม่หยุด สัมผัสที่หื่นกระหายและช่ำชองนั้นทำให้หญิงสาวเผลอตัวเผลอใจ ยอมเปิดปากให้ชายหนุ่มได้รุกล้ำมากกว่าเดิม
ติ้ด ติ้ด ติ้ด
เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของชายหนุ่มดังขึ้น ทำให้หญิงสาวได้สติ หญิงสาวจึงออกแรงพลักชายหนุ่ม ควินตันคาดไม่ถึงว่าหญิงสาวจะพลักเขาออกจากตัวหล่อน
หลังจากหญิงสาวเป็นอิสระ เธอก็รีบวิ่งไปที่หลังเคาน์เตอร์ ควินตันมองจ้องร่างบางที่สั่นเทาด้วยความกลัวและตื่นตระหนก หากเขาคิดจะทำอะไรเธอจริงๆ คิดหรอว่าไปหลบหลังเคาน์เตอร์แล้วจะรอด
"รบกวนออกไปจากร้านของฉันด้วยค่ะ"
รดาแสดงความก้าวร้าวใส่คนตรงหน้าทันที เธอไม่เคยให้ผู้ชายหน้าไหนเข้ามาใกล้ชิดเธอได้ขนาดนี้ แล้วที่เเย่ที่สุดคือเธอกลับเผลอไผลไปกับสัมพัสของเขาได้ยังไง คิดแล้วก็เจ็บใจตัวเอง
ติ้ด ติ้ด ติ้ด
เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของชายหนุ่มยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากกระเป๋าเสื้อสูท หน้าจอโชว์เบอร์เพื่อนของเขา
'แทนไท'
เขารับรู้ได้ทันทีว่าเพื่อนของตัวเองต้องมีธุระอะไรสำคัญแน่ๆ เพราะถ้าไม่มีมันคงไม่โทรมาดึกดื่นป่านนี้
ควินตันกดรับสายทันที
"ว่าไงวะ"
'มาหากูที่โรงแรมหน่อย จะให้ช่วยตรวจสอบอะไรหน่อยวะ' ปลายสายเอ่ยขึ้น
"เออ เดี๋ยวรีบไป"
พูดจบร่างสูงก็กดวางสายทันที ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นจากโซฟา หันไปสบตากับร่างบางดวงตากลมโตที่เเข็งกร้าวใส่ชายหนุ่มตอนนี้ เขารับรู้ได้ว่าหล่อนไม่พอใจ ควินตันยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ แล้วเดินออกไปจากร้านของหญิงสาว