หวงรักเพื่อนน้องสาว

บทที่ 10 จูบครั้งที่2

ควินตัน ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่สง่า ย่างก้าวเข้ามาในงานเลี้ยงหรูที่เป็นงานวันเกิดน้องสาวของเขา ชายหนุ่มในชุดสูทสีเทา เสื้อข้างในเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวพูกเนกไทสีดำ มาดนักธุรกิจช่างดูสง่า มาพร้อมกับบอดี้การ์ดนับสิบคน สาวน้อยใหญ่ นางแบบ ไฮโซ ต่างจับจ้องมาที่ควินตัน แต่วันนี้เขากลับไม่ได้สนใจพวกหล่อนเท่าไหร่ เขาสนใจแค่ยัยตัวเล็กที่เขาคิดถึงมาตลอดทั้งอาทิตย์ เขารู้ว่ารดามาที่นี้ คนสนิทของเขาคอยรายงานเรื่องของเธอตลอด

หลังจากวันนั้นที่มาเฟียหนุ่มไปแอบดูหญิงสาว ผ่านมาได้แค่สองวัน ควินตันก็ได้รับข้อมูลของหญิงสาวอย่างละเอียด ต้องชื่นชมลูกน้องของเขาที่ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทั้งที่หญิงสาวคนนี้วนเวียนอยู่กับครอบครัวเขาตลอดแต่ทำไมเขาถึงได้ไม่เคยเจอมาก่อน สงสัยคงเป็นเพราะชายหนุ่มทำงานอยู่แต่ต่างประเทศ กลับมาที่ไทยไม่กี่วันเขาก็กลับไปทำงานต่อแล้ว แต่ครั้งนี้กลับมาเขาคงอยู่ยาวเลยละ เพราะงานที่ต่างประเทศเขาจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

"เดฟ เธออยู่ไหน" เสียงทุ้มของควินตันเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทที่เดินตามหลังเขามา

"คนของเรารายงานว่าเธออยู่ตรงระเบียงคนเดียวครับ คุณหนูไม่ว่างให้สัมภาษณ์นักข่าวอยู่ คุณรดาน่าจะเบื่อครับเลยเดินออกไปคนเดียว" เดฟตอบกลับเจ้านายเสียงเข้ม

"อือ"

พูดจบร่างสูงใหญ่รีบเดินไปตรงระเบียงทันที บอดี้การ์ดตั้งท่าจะเดินตามเจ้านายไป แต่คนสนิทที่รู้ใจเจ้านายอย่างเขารู้ว่าเจ้านายของตนต้องการอะไรจึงยกมือขึ้นห้ามบอดี้การ์ดคนอื่นไว้

"ไม่ต้องตาม เจ้านายต้องการความส่วนตัว"

ชายหนุ่มเดินตรงไปหาหญิงสาวที่ระเบียงด้วยท่าทางนิ่งเรียบสุขุม เขาเห็นหญิงสาวยืนอยู่คนเดียวเอาหน้ารับลมทำหน้าตาผ่อนคลาย 'สวยจัง' ชายหนุ่มคิดในใจ

ควินตันเดินไปช้อนหลังหญิงสาวไว้ ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย มือสองข้างวางลงไปบนระเบียงพร้อมกับกักตัวหญิงสาวไว้ในอ้อมกอด หญิงสาวรีบหันขวับกลับมามองคนข้างหลังที่ถือวิสาวะมากกกอดเธอแบบนี้

"อุ้ยยย"

หญิงสาวตกใจที่คนตรงหน้าคือคนที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุด กลิ่นหอมอ่อนๆจากชายหนุ่มปะทะเข้ามา ถึงแม้เจ้าหล่อนจะรู้ว่าเขาต้องมางานวันนี้ แต่คาดไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะทำตัวโจ่งแจ้งขนาดนี้ มือบางทั้งสองข้างยกขึ้นมาพยายามดันอกแกร่งไม่ให้เข้ามาใกล้เธอมากไปกว่านี้

"ปะ..ปล่อยค่ะ" รดาเสียงสั่นเทา

ชายหนุ่มไม่ตอบมองสำรวจหญิงสาว วันนี้เจ้าหล่อนสวยไปอีกแบบ ชุดราตรีสีขาวมันช่างเข้ากับผิวขาวของหล่อนเหลือเกิน ไม่เหมือนวันนั้นที่ไปผับเธอดูสวยแซ่บเปรี้ยว แต่วันนี้กลับดูน่ารักน่าทะนุถนอมเหมือนกระต่ายน้อยไร้เดียงสา

หน้าของร่างบางและชายหนุ่มอยู่ใกล้กันมาก ปลายจมูกชนกันจนได้กลิ่นหอมของกันและกัน หญิงสาวนิ่งไม่กล้าขยับ ถ้าหากเธอขยับตัวเพียงนิดเดียว ริมฝีปากบางของเธอต้องโดนริมฝีปากหนาของชายหนุ่มแน่นอน

"พะ..พี่ควินตันค่ะ ได้โปรด ปล่อยดาก่อนได้ไหมคะ" กนกรดาตัดสินใจเอ่ยออกไปเสียงแผ่วเบา

"หึ..." ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ แม่กระต่ายตื่นตูมน้อย

จุ๊บ

"พี่!" ควินตันจุ๊บลงริมฝีปากบางเบาๆ รดาเบิกตาโตด้วยความตกใจ ชายหนุ่มแค่อยากแกล้งร่างบางตรงหน้า

"ทำแบบนี้ทำไมคะ" หญิงสาวเอ่ยถามออกไปเสียงแข็ง

"ก็เคยบอกไปชัดเจนแล้ว" ควินตันยังคงตอบนิ่งเรียบตามสไตล์ของเขา

"ดาก็บอกพี่ไปชัดเจนแล้วเหมือนกันค่ะ" แม่กระต่ายน้อยไม่ยอมเถียงกลับควินตันเสียงแข็ง

"ทำไม"

"ทะ..ทำไมอะไรคะ"

"ทำไมถึงไม่ยอมให้ฉัน"

"เพราะเราไม่ได้เป็นแฟนกันไงคะ แล้วการที่พี่มาทำรุ่มร่ามกับคนที่ไม่ใช่แฟนแบบนี้ ดาว่ามันดูเหมือนพวกโรคจิตหื่นกามที่ชอบคุกคามหญิงสาวนะคะ"

"หึ.." ชายหนุ่มอึ้งไปชั่วขณะที่หญิงสาวตรงหน้ามองว่าเขาเป็นโรคจิตหื่นกาม เขาไม่ได้รู้สึกโกรธเธอ แต่กลับรู้สึกชอบใจนานๆทีจะมีคนกล้าว่าเขาแบบนี้ รู้สึกว่ามันชักจะสนุกมากกว่าเดิมแล้วสิ

"อื้ออออ"

ริมฝีปากหนาประกบจูบลงบนริมฝีปากนุ่มนิ่มอวบอิ่ม บดจูบลงอย่างเเผ่วเบาแต่ช่ำชอง ส่งลิ้นสากเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเรียวเล็ก ร่างบางพยายามดันอกแกร่งออก ชายหนุ่มกอดรัดหญิงสาวแน่นขึ้น มือใหญ่ข้างนึงลูบไล้แผ่นหลังร่างบางอย่างแผ่วเบา

ควินตันไม่อยากถอนจูบออก จนร่างบางเริ่มจะหายใจไม่ออก เธอทุบอกแกร่งรัวๆเพื่อประท้วง ชายหนุ่มรับรู้ ยอมถอนริมฝีปากหนาออกมาก่อนที่หญิงสาวจะขาดอากาศหายใจ ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่ใบหน้าแดงก่ำ

"วันนี้แค่มาทักทาย ไม่ว่างอยู่เล่นด้วย ไว้จะมาหาใหม่" ควินตันเอ่ย

ชายหนุ่มปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระ เดินกลับเข้าไปในงานเงียบๆ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

กนกรดามองตามชายหนุ่ม สัมผัสแผ่วเบานุ่มนวลยังติดอยู่ที่ริมฝีปากบาง เธอไม่เคยปล่อยให้ใครได้ใกล้ชิดตัวเองมากขนาดนี้ พูดตามตรงเธอกลับชอบสัมผัสจากชายหนุ่มที่เป็นพี่ชายของเพื่อนรักเธอสะงั้น ใจเจ้ากรรมก็ดันเต้นเเรงจนแทบจะทะลุออกมาอยู่แล้ว

"คนบ้า"

หญิงสาวตั้งสติอยู่สักพักก็เดินกลับมาเข้าในงานด้วยใบหน้าแดงก่ำ เธอมองไปรอบงานสายตาสะดุดเข้ากับคนฉวยโอกาสที่ชอบถึงเนื้อถึงตัวเธอทุกครั้งที่เจอกันตลอด ชายหนุ่มนั่งยกไวน์ดื่มพูดคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนของชายหนุ่ม รดามองจ้องไปที่ควินตันด้วยความไม่พอใจที่ฉายออกมาทางแววตา ควินตันสบตากับรดายกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย

“เห้ยมึง แม่สาวชุดสีขาวคนนั้นคือใครวะ สวยชิบ หุ่นนี้แบบ..นมเป็นนม ตูดเป็นตูดเลย” เรย์มอนด์ที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับควินตันพร้อมเพื่อนๆทั้งกลุ่ม ชี้ไปทางรดา เป็นเหตุให้ทั้งกลุ่มมองจับจ้องไปที่รดาเป็นตาเดียวกัน

“เพื่อนเคทไหมวะ เหมือนกูเคยเห็นเคทพาออกงานด้วยบ่อยๆนะ” เวสตันมองไปตามที่เรย์มอนด์บอก จึงเอ่ยตอบกลับเรย์มอนด์ไป

“อือ” ควินตันตอบสั้นๆ จากนั้นก็ยกไวน์กระดกดื่มต่อท่าทางสบายๆ

“เพื่อนน้องเคทสวยชิบหายเลยมึง” เรย์มอนด์พูดต่อพลางจับจ้องที่รดาไม่วางตา