เช้าวันต่อมา
“อ่าวยัยริน เพิ่งกลับมาเองไม่ใช่เหรอลูก จะออกไปไหนอีกแล้วล่ะ ทำไมไม่พักผ่อนให้หายเหนื่อยก่อน” เดียร์เอ่ยถามลูกสาวเมื่อเห็นว่าดารินเธอแต่งตัวกำลังจะออกไปข้างนอกอีก
“ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ รินพักผ่อนเต็มที่แล้ว” ดารินหันมาตอบ
“แล้วนั่นกำลังจะออกไปไหนล่ะ”
“รินจะออกไปที่บริษัทของพี่กระทิงค่ะ ไปเอาใบยืนยันว่ารินผ่านการทดสอบงานแล้ว”
“ทำไมถึงรีบไปจังเลยล่ะ พักผ่อนแล้วค่อยไปเอาก็ได้นี่นา เมื่อคืนตากฝนมาด้วยเดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอก”
“รินไม่เป็นอะไรจริงๆ ค่ะ เมื่อคืนพี่กระทิงมาส่งไม่เปียกฝนหรอกค่ะ”
“งั้นก็ตามใจ ขับรถดีๆ ล่ะ”
“ค่ะคุณแม่ เดี๋ยวรินกลับมานะคะ”
ดารินรีบเดินมาที่รถของตัวเอง จากนั้นก็ขับรถมุ่งหน้าไปยังบริษัทของกระทิงทันที
“อ้าวคุณดาริน พี่นึกว่าจะพักผ่อนอยู่ที่บ้านซะอีก มาหาบอสเหรอคะ”
“ค่ะ ว่าแต่บอสของพี่มาทำงานหรือเปล่าคะ”
“มาทำงานตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ดูท่าจะอารมณ์ดีมากเล
