ดารินขับรถกลับมาที่บ้านด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด เพราะไม่คิดว่าวันแรกที่เธอก้าวขาเข้าไปในบริษัทก็จะเจอเรื่องแบบนี้เลย
“เป็นอะไรไปลูกริน ทำไมถึงหน้าบึ้งตึงขนาดนั้น”
“เกิดเรื่องนิดหน่อยค่ะคุณแม่ ว่าแต่ว่าบริษัทของเราเวลามีพนักงานเข้ามาใหม่ใครเป็นคนเซ็นอนุมัติให้เข้าทำงานเหรอคะ”
“หลักๆ เลยก็จัดเป็นผู้จัดการที่คอยดูแลเรื่องนี้ หรือไม่ก็เลขาของแม่เอง” เดียร์ตอบลูกสาว
“ทำไมบริษัทของเราถึงไม่มีการคัดกรองพนักงานเลยล่ะคะ ปล่อยให้พนักงานที่ไร้ประสิทธิภาพเข้ามาทำงานในบริษัทของเราได้ยังไง”
“เกิดอะไรขึ้นลูก ใครทำอะไรหนู?”
“รินเจอกับพนักงานคนนึง การกระทำของเธอและคำพูดมันดูแย่มาก จนรินคิดว่าเซ็นอนุมัติให้เธอเข้ามาทำงานได้ยังไง รินไม่ชอบเลยคนแบบนี้” ดารินแสดงออกถึงความไม่พอใจของตัวเองให้ผู้เป็นแม่เห็นอย่างชัดเจน
“ตายจริง แม่เองก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย แล้วพนักงานคนนั้นได้ทำอะไรหนูหรือเปล่าลูก”
“
