“นาวาของพี่บลู ‘รัก’พี่บลูนะคะ” ตลอดหลายวันมานี้ เสียงหวานๆประโยคนี้มันดังก้องอยู่ในหัวเขาตลอดเวลา ทั้งยามหลับและยามตื่น และเขามีคำถามที่เขาอยากจะถามเธอเหลือเกินว่าทำไมต้องหนีไปจากเขา คนที่เธอบอกรัก
“แกยังเปลี่ยนใจทันนะ” อเล็กเซียร์ จูเนียร์ ถามเพื่อนรักอีกครั้ง และย้อนคิดไปถึงเมื่อสามวันก่อนที่เขาโทรไป...
“พวกเราจะบุกทันทีที่แกมาถึงมอสโคว์” อเล็กเซียร์บอกกับอดัมทางโทรศัพท์
“ไม่...จะไม่มีการบุกและการใช้กำลังทั้งนั้น” อดัมตอบกลับอเล็กเซียร์
“หมายความว่ายังไง” อเล็กเซียร์ถามเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ
“ฉันมีวิธี...ที่จะพาผู้หญิงของฉันออกจากที่นั่น โดยที่ไม่มีใครต้องได้รับบาดเจ็บ...และอีกอย่างฉันก็จะได้เอาคืนอังเดรที่มันกล้ามายุ่งกับผู้หญิงของฉัน”
“วิธีอะไรว๊ะ....” อเล็กเซียร์เงียบและฟังแผนของเพื่อน....“ได้!...ทุกอย่างจะพร้อมเมื่อนายมาถึง”
“ขอบใจ” อดัมกล่าวออกไป
“รอสัญญาณจากฉัน” อดัมพูดและเ
