น้ำฟ้าหลังจากกินอาหารที่น้อยกับคนในบ้านเตรียมไว้ให้เธอมากมายและทุกอย่างก็เป็นของชอบเธอทั้งนั้น และเธอก็กินอย่างเต็มที่และเยอะมากทั้งๆที่เธอแทบจะกลืนอะไรไม่ลงแต่เพื่อทุกคนที่หวังดีกับเธอ เธอไม่อาจทำให้คนในบ้านต้องผิดหวัง แต่เมื่อเธอขอกลับไปพักผ่อนยังห้องของตัวเอง
“ฮือ ฮือ ฮือ...” น้ำฟ้ายืนหลังพิงประตูและค่อยๆทรุดลงกับพื้นหมดสิ้นเรี่ยวแรงที่มาพร้อมกับเสียงร้องไห้อย่างหนักโดยทันที
อดัมที่มองภาพภายในห้องนอนของน้ำฟ้าขบกรามแน่น เมื่อเห็นหญิงสาวเศร้าเสียใจอย่างหนัก เขาอยากจะบินไปหาและปลอบโยนเธอตอนนี้ยิ่งนักแต่ก็ทำไม่ได้
“ควับ ควับ ควับ .....” เสียงหมัดที่ส่งไปกระแทกกระสอบทรายครั้งแล้วครั้งเล่า อดัมหวังให้มันดังกลบเสียงร้องไห้ที่ปริ่มจะขาดใจของน้ำฟ้าที่ดังออกมาจากโทรศัพท์เขา เพราะในห้องนี้เขาติดไมค์ประสิทธิภาพสูงเพื่อที่เขาจะได้ยินเสียงของเธอพร้อมกับกล้องหลายจุดเพื่อที่เขาจะได้เห็นเธอทุกมุมข
