บทที่7 รักก็บอกว่ารัก
1716 Words
ดนิภัคหัวเสีย หงุดหงิดไม่ได้ดั่งใจอย่างเห็นได้ชัด ชายหนุ่มพักรักษาตัวอยู่คอนโดฯ ตัวเองเช่าเอาไว้ หลังจากถูกการ์ดของมาริค บิดาอดีตแฟนสาวรุมซ้อมกระทืบหนัก แต่ความเมตตาของท่านไม่อยากให้เขาเข้าไปนอนหยอดข้าวต้มที่โรงพยาบาล คำพูดเย็นยะเยือกของมาริคแอบทำเอาเขาหวาดกลัว
‘นี้แค่ลงโทษเบาๆ ถ้าหากนายกล้ายุ่งวุ่นวายกับลูกสาวฉันอีก นายอาจจะตายคาเท้าฉันก็ได้!’
ดนิภัคติดต่อเบอร์แก้วหอม ที่ใช้ติดต่อไม่ได้ แม้แต่ช่องทางการติดต่อทางอื่นที่เคยมีความสัมพันธ์แบบคนรักก็ถูกเธอบล็อกการติดต่อทุกอย่าง หลังจากถูกเธอเลิกราเพราะสุดจะทนกับพฤติกรรมสุดเจ้าชู้ ไม่รู้จักพอ
“บ้าฉิบ! เธอกล้าบล็อกเบอร์ฉันเหรอ หมดกัน”
ดนิภัคถูกเจ้าของคอนโดฯ ทวงค่าห้องเช่าค้างมาหลายเดือน ชายหนุ่มไม่มีเงิน ตั้งใจหลอกลวงเอาเงินจากแก้วหอม แต่พอพฤติกรรมของเขาถูกแฉตรงหน้าอดีตแฟนสาว บ่อเงินบ่อทองที่เคยคาดหวังไว้ในอนาคตหลุดลอยหายไป
“พี่แดน ยัยแก้วบล็อกเบอร์เนตร”
เนตรดาวเพิ่งกลับมาจากทำงานบริการคนใหญ่คนโต เห็นว่าช่องทางการติดต่อจากแก้วหอมเพื่อนรักถูกบล็อก เธอถูกเพื่อนโง่หยาม ทนไม่ได้รีบแจ้นฟ้องแฟนหนุ่มที่ถูกแย่งมาจากของคนอื่น
เนตรดาวทำงานเป็นสาวไซด์ไลน์ของไนต์คลับแห่งใหญ่ ด้วยความลีลาเด็ด สาวสดใหม่ทำให้เธอมีรายได้ดีเป็นประจำ เธอรู้ว่าดนิภัคไม่มีอะไรจึงหาเหยื่อผู้หญิงโง่ๆ ใสซื่อไร้เดียงสาไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมอสรพิษ
และเหยื่อบ่อเงินบ่อทองคือแก้วหอม ลูกสาวอภิมหาเศรษฐีและมีพี่ชายสามคนทำธุรกิจร่ำรวยมหาศาล
ทว่าดนิภัคกลับปล่อยเหยื่อบ่อเงินบ่อทองหลุดลอยไปอย่างน่าเสียดาย ไม่แปลกที่เนตรดาวที่หวังจะได้ผลพลอยทรัพย์สมบัติ ถ้าหากดนิภัคกลายเป็นหนูตกถังข้าวสารหลังจากแต่งงานกับแก้วหอมแล้วนั้น
ทว่าแก้วหอมเข้ามาเห็นตอนที่เขากับเธอระเริงรักต่อกันทำให้ผิดแผนภายในพริบตา
“เออ! เธอก็บล็อกเบอร์พี่เหมือนกัน พี่ย้อนกลับไปบ้านนั้นไม่ได้แล้ว”
ดนิภัคเข็ดขยาดกับสายตาแข็งกร้าว มีไฟโทสะอยู่ในแววตาของบิดาเธอ คำข่มขู่ที่พูดจริงทำจริง
เขายังไม่อยากตายจากฝีมือมาริคตอนนี้...
“แต่ก็ดีเหมือนกัน ยัยแก้วจะไม่ได้มาเป็นเสี้ยนหนามหัวใจ มาใกล้ชิดพี่แดนของเนตรอีก”
เนตรดาวอึดอัดใจและโกรธ เห็นแก้วหอมกับดนิภัคใกล้ชิดสนิทสนมตอนยังเป็นแฟนกัน
เนตรดาวยอมรับว่าเธออิจฉาริษยาแก้วหอมที่เกิดมาอยู่บนกองเงินกองทอง มีดีทุกอย่าง มีแต่คนรักคนหลงทั้งที่ไม่ต้องพยายามอะไรมาก ผิดกับเธอ ช่างแตกต่างราวฟ้ากับเหว เธอไม่อยากเป็นเพื่อนกับแก้วหอม
อะไรที่เป็นของของแก้วหอม เธอยื้อแย่งมา ยิ่งเฉพาะดนิภัค คนที่เธอเจอมาก่อนแก้วหอม แต่ถูกลูกคนรวยหัวอ่อนแย่งชิงตัดหน้าเสียก่อน
“ไม่ได้! ยังไงพี่ก็ไม่ยอมปล่อยบ่อเงินบ่อทองของพี่หลุดไปแน่ วันก่อนพี่เห็นผู้ชายอีกคนเข้ามาใกล้ชิดเธอ พี่กลัวว่าจะมีใครมาเอาแก้วหอมตัดหน้าพี่ไปเสียก่อน พี่ยอมไม่ได้”
“ที่พี่อยากได้ยัยแก้วเป็นเพราะยัยแก้วรวย หรือว่าพี่แดนตกหลุมรักเหยื่อตัวเองเข้าจริงๆ เนตรไม่ยอมนะคะ”
“น่ารำคาญ ไม่ช่วยแล้วก็อย่ามาวุ่นวาย”
“พี่แดน พี่จะไปไหน”
“ไปหาที่อื่น ที่ไม่ใช่เธออยู่ตรงนี้ เนตรดาว”
ดนิภัครำคาญผู้หญิงลับๆ เขาไม่อยากฟังเสียงแหลมปรี๊ดสูงเอาแต่ใจ เขาคิดถึงเสียงหวานของอดีตแฟนสาวต่างหาก
“พี่แดน ยัยแก้ว ฉันเกลียดแก”
เนตรดาวกรีดร้องสุดเสียง ดนิภัคยังคงลืมแก้วหอมไม่ได้ เธอต้องการหัวใจดนิภัคกลับคืนมา เพราะดูท่าดนิภัคตกหลุมรักเหยื่อตัวเองจนถอนตัวไม่ขึ้น
……
“แล้วน้องแก้วแต่งตัวสวยจะออกไปไหนครับ เดี๋ยวพี่จะไปส่ง”
อคิราห์ถือว่าคำพูดจากปากเธอ ‘คนหลงตัวเอง’ เป็นคำชมก็แล้วกัน เขาเปลี่ยนเรื่องถาม กลัวว่าเธอจะสำลักความหวานขยันหยอดจีบจากคนคลั่งอย่างเขา
ตอนที่แก้วหอมมีแฟน เขายังเจ็บปวดเพราะรักคนมีเจ้าของเพราะรักมาก รักแท้ที่เป็นรักครั้งแรก ทว่าพอรู้ว่าเธอโสด ไร้พันธะ เขาก็ยิ่งเป็นคนคลั่งรักแก้วหอมที่มีกลิ่นกายหอมสมชื่อจนถอนหัวใจตัวเองไม่ได้
“ฉันขับรถไปเองได้ คุณอิฐไม่ใช่ผู้ปกครองฉัน ฉันไม่จำเป็นต้องตอบ อ้อ ถ้าจะมาหาคุณพ่อ คุณอิฐเข้าไปนั่งรอข้างในบ้านก่อนก็ได้นะคะ แก้วขอตัว”
“ที่พี่มาวันนี้ไม่ได้มาหาคุณลุงมาริค แต่พี่มาหาน้องแก้วต่างหาก”
อคิราห์เปิดเผยความรู้สึกตัวเอง เมื่อมีโอกาส เขาจะเดินหน้าจีบแก้วหอมตามคำพูดที่เอ่ยมันออกไป
“มาหาฉัน?”
แก้วหอมไม่คิดว่าผู้ชายตรงหน้าจะจีบเธอจริงจัง คิดเหรอว่าจะจีบเธอติดได้ง่ายดาย
“อ้าว คุณอิฐ เดี๋ยวนี้มาหาบ้านนี้บ่อยเหลือเกิน มาหาลุง หรือมาหาลูกสาวของลุงกันแน่”
มาริคพาภรรยาตัวเองกลับมาจากวัด เขาตามติดภรรยาออกไปทำบุญที่วัดแต่เช้าตรู่ เห็นว่าที่ลูกเขยในอนาคตแวะเวียนมาหาลูกสาวบ้านนี้เป็นประจำ หวังรักษาบาดแผลในใจแก้วหอมด้วยความรักของอคิราห์
“มาหาทั้งสองละครับคุณลุง คุณบัวหอม สวัสดีครับ”
อคิราห์มารยาทดี น้อบนอมต่อผู้ใหญ่ ให้เกียรติคนวัยกว่าตน ผิดคาดกับดนิภัคที่ไม่เห็นหัวหลักหัวตอ ให้เกียรติพ่อแม่อดีตแฟนสาวสักครั้ง โชคดีแค่ไหน แก้วหอมสลัดแมงดาทิ้งไปก่อนจะมาเสียใจภายหลัง
“สวัสดีจ้ะ พี่ริค บัวเอาของเข้าไปเก็บก่อนนะคะ คุณอิฐ เชิญตามสบายเลยนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ”
“ครับคุณบัวหอม”
“ไม่ต้องเรียกคุณอะไรขนาดนั้น เรียกแม่เถอะจ้ะ”
“ครับคุณแม่บัวหอม”
“บัวขอตัวก่อนนะคะพี่ริค หนูแก้ว”
บัวหอมรักและเอ็นดูอคิราห์ ถึงขนาดจับจองว่าที่ลูกเขยดีเด่น เอ่ยปากเรียกเธอว่าแม่อย่างสนิทสนม
แก้วหอมไม่พึงพอใจที่คนนอกสายตาเธอมาตลอดครองใจบิดามารดาเธอตั้งแต่แรกพบเห็น คิดจะเข้าทางหาฝ่ายผู้ใหญ่เพื่อหวังจีบเธอมาเป็นแฟน
“นี่คุณอิฐ คุณไม่มีงานการทำหรือยังไง ถึงได้มาตามตื้อหาบ้านคนอื่นอยู่ได้”
“หนูแก้ว อย่าเสียมารยาทกับแขกคนสำคัญของพ่อสิลูก ทำตัวไม่น่ารักแบบนี้ ไม่มีใครเอานะ”
มาริคเอ่ยขู่ลูกสาวเอาแต่ใจตัวเอง ทว่าอคิราห์ยิ้มนึกเอ็นดู เขาละสายตาจากพฤติกรรมของว่าที่เมียในอนาคต ความรักทำให้คนตาบอด ซึ่งเขาเป็นหนึ่งในนั้น
“แก้วก็ไม่อยากให้ใครมาเอาแก้วเสียหน่อย อยู่เป็นโสด ดีจะตาย”
“แต่พี่อยากเอาน้องแก้วนะครับ”
“คุณอิฐ!”
แก้วหอมชักอดทนกับเขาไม่ไหว เกิดมาไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนตามตื้อตามจีบ ต่อปากต่อคำ อีกใจหนึ่งหวั่นไหวแปลกประหลาด
“หนูแก้ว พ่ออยากคุยกับลูก คุณอิฐด้วยนะครับ”
มาริคเป็นคนกลางห้ามปรามสองคน บิดาพาตัวลูกสาวเข้ามาสู่ห้องรับรอง ซึ่งก่อนหน้านั้นบัวหอมสั่งนุ่นเอาน้ำมาเสิร์ฟแขกคนสำคัญของบ้านสกุลเรวัติ แก้วหอมขัดคำสั่งบิดาไม่ได้จึงยอมเข้ามาข้างในตัวบ้าน
“พ่อเรียกคุณอิฐมาเอง หนูแก้วอย่าไปพาลใส่เขา พ่อไม่ได้สอนให้หนูแก้วไม่มีเหตุผลแบบนี้”
“แล้วคุณพ่อพาแก้วลากมานั่งด้วยทำไมล่ะคะ คุณพ่อก็คุยกับแขกคนสำคัญของพ่อไปสิค่ะ แก้วจะออกไปเที่ยวข้างนอก อยู่อุดอู้บ้านมันน่าอึดอัด” และอึดอัดใจมากกว่าถูกอคิราห์จ้องมองเธอไม่วางตา
“ต้องอยู่ เพราะพ่อต้องการให้หนูแก้วไปเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของคุณอิฐเขา ซึ่งคุณอิฐต้องการผู้ช่วยส่วนตัวเร่งด่วน พ่อเลยเสนอชื่อลูกไป ถือว่าหนูแก้วไปฝึกงาน ใช้ความรู้ที่เรียนมาเป็นประโยชน์ ถือว่าพ่อขอร้อง”
แก้วหอมรู้จากสายตาบิดารู้ว่าถ้าหากท่านต้องการสิ่งใดย่อมได้ทั้งนั้น และคนเป็นลูกไม่สามารถขัดใจหรือคัดค้านอะไรได้ บิดาใช้คำพูดขอร้องแกมคำสั่งเด็ดขาด สุดท้ายแก้วหอมต้องทำ ยอมไปเป็นผู้ช่วยส่วนตัวท่านประธานของบริษัทส่งออกผ้าไหมชื่อดัง
“คุณลุงมาริคครับ ผมไม่บังคับฝืนใจใครหรอกครับ ถ้าน้องแก้วไม่อยากทำ ก็ไม่ต้องบังคับครับ”
อคิราห์ไม่ต้องการใช้อำนาจบีบบังคับข่มขู่คนที่เขารักข้างเดียว ทว่าแก้วหอมไม่ใช่คนยอมพ่ายแพ้อะไรง่ายๆ
“ไม่เป็นไรค่ะคุณอิฐ คุณพ่อ แก้วเต็มใจไปเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของเขา แก้วเริ่มงานวันนี้เลยก็ได้นะคะคุณพ่อ”
“ยินดีต้อนรับครับ ผู้ช่วยส่วนตัวของพี่ พี่รักน้องแก้วนะครับ”
หลังจากแก้วหอมไม่เคยพ่ายแพ้ให้ใครตอบตกลง อคิราห์พาผู้ช่วยส่วนตัวคนใหม่ออกมาหน้าบ้านเธอ รักก็บอกว่ารัก เขาเป็นคนตรง ซื่อสัตย์จริงใจทั้งต่อหน้าและลับหลังแก้วหอม
“เก็บคำนั้นเอาไว้ใช้กับสาวคนอื่นเถอะค่ะ ฉันไม่ต้องการ”
แก้วหอมควบคุมอารมณ์หัวใจเต้นแรงระรัว เธอไม่ทันระวังสะดุดรองเท้าส้นสูงระหว่างเดินบันไดลงไป
“ว้าย!”
“น้องแก้ว”
ท่านประธานหนุ่มรับประคองแก้วหอมเอาไว้ ปากนุ่มประกบปากหนาโดยเหตุบังเอิญ
‘ตายแล้วยัยแก้ว นี่เราเสียจูบแรกให้เขาเหรอ’
- Writer
