บทที่10 แฟนใหม่ดีกว่าเดิม
1663 Words
ดนิภัคตกตะลึง ไม่อยากเชื่อกับคำประกาศเปิดตัวจากอคิราห์ว่าแก้วหอมกับเขาคบหาเป็นแฟนกัน ทั้งที่บอกเลิกแฟนเก่าได้เพียงสองวัน อดีตแฟนหนุ่มทำใจยอมรับไม่ได้ว่าสองคนจะพัฒนาความสัมพันธ์รวดเร็วในระยะเวลาอันสั้น
“คุณอิฐ!”
แก้วหอมปรายตามองคนอ้างตัวว่าเป็นแฟนใหม่ของเธอต่อหน้าอดีตแฟนหนุ่มต้องการขอคืนดี หญิงสาวยังไม่ตอบตกลงว่าเป็นคนรักหรือแฟนของเขา อคิราห์ทำแบบนี้เพื่อปกป้องเธอจากดนิภัค หรือว่าอยากเป็นมากกว่านั้นกับหญิงสาว
“ไม่จริง! น้องแก้ว พี่ไม่เชื่อว่าน้องแก้วกับผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนใหม่กัน”
“ไม่เชื่อก็ตามใจเดี๋ยวผมจูบโชว์ให้คุณดูว่าเราสองคนรักกันดูดดื่มกันมากขนาดไหน แก้วจ๊ะ พี่ขอจูบนะ”
“ดะ เดี๋ยวคุณอิฐ...”
เสมือนแก้วหอมเปิดปากสมยอม แต่ความจริงหญิงสาวกำลังต่อรองจะถามเขามากกว่าว่าเธอเต็มใจจูบโชว์ต่อหน้าดนิภัคและทุกคนในร้านหรือไม่
อคิราห์ไม่สน เขาจะตีตราจับจองประกาศให้ทุกคนรู้ว่าแก้วหอมมีเจ้าของ และผู้ชายคนนั้นคือเขาที่จะเอาชนะใจหัวใจของเธอ!
ริมฝีปากอุ่นร้อนทาบทับกดจูบปิดปาก มือหนาคว้าจับท้ายทอยหญิงสาวเงยหน้ารับบทจูบดูดดื่มโชว์ต่อหน้าดนิภัค และทุกคนในร้านอาหารมองเห็น กลายเป็นจุดสนใจเพราะอคิราห์เป็นท่านประธานโสดสุดฮอตขึ้นชื่อในวงการสังคมสื่อธุรกิจแทบทุกฉบับ
ยิ่งเห็นอคิราห์กดจูบดูดดื่มร้อนแรงแฝงความอ่อนโยนต่อคนที่เขารักสุดดวงใจของแก้วหอม เป็นจูบครั้งสองของเขาและเธอ แก้วหอมอ่อนระทวย เคลิบเคลิ้มรสสัมผัสจูบ มือใหญ่รวบตัวเล็กตกภายในอ้อมกอดแกร่งแสนอบอุ่นหัวใจ
ดนิภัคหน้าชาวาบเหมือนถูกตบสองข้างเต็มแรงฉาด ชายหนุ่มกำมือแน่นระงับเพลิงโทสะขุ่นมัวหมองใจ เสมือนตอกย้ำความพ่ายแพ้ในใจหมดรูปแบบ เขาทนดูภาพอดีตแฟนสาวจูบคนอ้างตัวว่าเป็นแฟนใหม่
‘บ้าฉิบ!’ ดนิภัคโกรธแค้น อับอายต่อแก้วหอมบอกว่าหมดรัก หมดเยื่อใยอดีตอย่างเขาก็ออกจากบริเวณนั้น
ดนิภัคไม่ยอมพ่ายแพ้...
อคิราห์ถอนจูบจากริมฝีปากอ่อนนุ่ม สัมผัสรสชาติหวานจากปลายลิ้นทำให้เขาอยากจูบเธอต่อไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ติดว่าร่างกายเธอหอบหายใจเหนื่อยจากการจูบครั้งที่สองจากเขา ประธานหนุ่มหักห้ามความต้องการความปรารถนาตัวเองเอาไว้ไม่ให้รังแกว่าที่ภรรยามากเกินไป
“คนบ้า มาจูบฉันทำไม”
“น้องแก้ว พี่ขอโทษ แต่พี่หักห้ามความต้องการของพี่ที่มีต่อแฟนของพี่ไม่ได้จริงๆ น้องแก้วยกโทษให้พี่เถอะนะครับ คนดี”
แก้วหอมอับอายต่อหน้าผู้คนถูกเขากดจูบโชว์ โดยไม่ถามความสมัครใจของเธอสักคำ หญิงสาวเดินหนีออกจากร้านอาหารด้วยสีหน้าแดงเถือกไปทั้งตัว
เธอถูกเขาจูบจนแทบหายใจไม่ออก พยายามระงับหัวใจตัวเองเริ่มเต้นแรงมากกว่าเดิม
“น้องแก้ว”
มือใหญ่คว้าข้อมือเล็กรั้งตัวเธอเอาไว้ สิ่งที่อคิราห์ประกาศออกไปคือความต้องการของเขา อยากเป็นแฟนของเธอด้วยใจจริง
“ฉันไม่ใช่แฟนคุณอิฐ คุณอย่ามาพูดมั่วดีกว่า”
“ถึงตอนนี้จะไม่ใช่แฟนกัน แต่ในอนาคตไม่แน่ น้องแก้วอาจจะได้มาเป็นว่าที่เมียท่านประธานอย่างพี่ก็ได้”
“มันจะไม่มีวันนั้น เพราะฉันไม่ได้รักคุณอิฐ”
“แต่พี่รักน้องแก้ว พี่จะทำให้แก้วรักพี่ให้ได้!”
“เอ๊ะ คุณอิฐ ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง ขอร้องเถอะ อย่าทำให้ฉันต้องลำบากใจ ฉันยังเจ็บกับบาดแผลที่พี่แดนทำเอาไว้ ถ้าคุณอิฐอยากได้ฉันเป็นผู้หญิงชั่วครั้งชั่วคราว คุณอย่าทำเลยดีกว่า ฉันไม่อยากเจ็บปวดเพราะความรักอีกแล้ว”
แก้วหอมโกรธเขาจูบเธออย่างไม่เต็มใจ แม้ว่าสัมผัสของเขาอาจทำให้เธออ่อนระทวยก็ตามเถอะ หญิงสาวบอกใจตัวเองว่าอย่าถลำลึกกับความรู้สึกดีของอคิราห์ ความรักยิ่งทำให้เธอทุกข์ รักมากก็ยิ่งเจ็บ เธอไม่อยากผิดพลาดซ้ำสองอีกรอบ
“น้องแก้ว ระวัง!”
“ว้าย!”
อคิราห์เข้าไปช่วยหญิงสาวออกจากถนน รถยนต์คันหน้าขับรถเร็วกำลังชนเธอ เขาเอาตัวเองปกป้องแก้วหอมไม่คิดชีวิตว่าตัวเองจะเจ็บ
ร่างสูงใหญ่โอบกอดแก้วตาดวงใจของตนเอาไว้แนบแน่น อคิราห์ไม่บาดเจ็บมากเพียงมีแผลถลอกตามรอยขาสองข้าง แต่สิ่งเดียวเขาห่วงคือกลัวเธอบาดเจ็บมากกว่านั้น
“น้องแก้วไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ”
“ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ คุณอิฐล่ะคะ”
แก้วหอมเห็นแววตาความเป็นห่วงใยสุดชีวิตจากเขา ความรู้สึกผิดเกาะกินหัวใจเธอ บางอย่างในใจบอกว่าควรลองเปิดใจรับเขาเข้ามาในชีวิต เธอรู้ว่าเขาเป็นห่วงและรักเธอจริง
“พี่ไม่เป็นไรครับ แค่น้องแก้วไม่เป็นอะไร พี่ก็ดีใจมากแล้ว”
“ไม่เป็นอะไรได้ยังไงกันล่ะคะ มีรอยถลอกตรงขาของคุณ เดี๋ยวฉัน เอ่อ แก้วทำแผลให้คุณอิฐดีกว่า”
นับว่าเป็นโชคดีของคนทั้งคู่ แมทธิวรู้ข่าวจึงขับรถพาบอสใหญ่และผู้ช่วยสาวสวยเข้าตรงบริษัทของอคิราห์ ถึงแม้ชายหนุ่มบอกกับเธอว่าไม่เจ็บอะไรมาก ทว่าเธออยากทำแผลตอบแทนที่เขาช่วยเธอรอดพ้นจากการถูกชนหวุดหวิด
“คุณแมทธิวมีกล่องทำแผลมั้ยคะ รบกวนเอามาให้แก้วหน่อยนะคะ”
“ครับคุณแก้วหอม”
“ไม่เห็นต้องทำแผลก็ได้ แผลนิดเดียวเดี๋ยวก็หาย พี่ไม่ได้เจ็บอะไรมากนักหรอก”
“ยังไงก็ต้องทำค่ะ เกิดแผลติดเชื้อขึ้นมาทำยังไงล่ะคะ แก้วเคยทำแผลให้คนในบ้าน ทำความสะอาดแผลสักนิดก็ดีค่ะ”
อคิราห์เพิ่งได้รับรอยยิ้มแสนหวานจากเธอ ท่านประธานหนุ่มหัวใจฟ่องฟู การรักใครสักคนแล้วคนคนนั้นเห็นคุณค่า รู้สึกดี จะว่าความรักทำให้เขามีความสุขใจก็ว่าได้ เขามองแก้วหอมทำแผลด้วยแววตารักลึกซึ้งต่อเธอ
“เจ็บมั้ยคะ”
“ไม่เจ็บครับ”
อคิราห์ตอบเสียงนุ่มนวลเท่าที่ตัวเองจะทำได้ ชายหนุ่มไม่เคยมีใครทำแผลให้ใคร มีแค่แก้วหอมเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวทำแผลรอยถลอกเล็กน้อยของเขา
“ทำแผลเสร็จแล้วค่ะ”
“ขอบคุณครับ ความจริงน้องแก้วไม่จำเป็นต้องทำแผลให้พี่ก็ได้นะครับ พี่ไม่ได้เจ็บอะไรมาก”
“แต่แก้วอยากทำ...แก้วไม่อยากติดหนี้หรือให้พี่ทวงบุญคุณที่พี่ช่วยแก้วเอาไว้ แก้วทำแผลเพื่อตอบแทน คุณอิฐ เราสองคนจะไม่มีอะไรติดค้างกัน”
“เมื่อกี้นี้น้องแก้วเรียกแทนตัวเองว่าแก้ว?”
ประธานหนุ่มแห่งเครือเกียร์ซีเรน ชื่อบริษัทตระกูลส่งออกผ้าไหมชั้นดีออกต่างประเทศ เขาแอบเคลือบแคลงใจสงสัยว่าแก้วหอมหยิ่งในศักดิ์ศรีตัวเอง ยอมทำตามความต้องการเรียกแทนตัวเองว่าแก้วอย่างไม่รู้ตัวเอง
“แก้ว...แก้วอยากเรียกนะคะ ในเมื่อคุณอิฐอยากให้แก้วเรียกแทนตัวเองว่าแก้ว แก้วก็เรียกยังไงล่ะคะ”
แก้วหอมเริ่มไว้วางใจจากเขาทีละนิด การเขาซื่อสัตย์ต่อตัวเอง ตรงไปตรงมา ช่วยเธอโดยไม่เกรงกลัวตาย เธอเองก็โสด ไร้พันธะหลุดพ้นจากอดีต การที่เธอเปิดใจรับเขาเข้ามารักษาบาดแผลใจมันคงเร็วเกินไปหรือเปล่า
“พี่ชอบแก้วเรียกแทนตัวเองว่าแก้ว มันไพเราะ และก็น่ารัก” อคิราห์เอ่ยตามความรู้สึกลึกๆ ข้างในหัวใจแกร่ง
“แก้วว่าคุณอิฐควรกลับบ้านไปพักผ่อนที่บ้านนะคะ แก้วเป็นห่วง”
“ถ้าอย่างนั้นน้องแก้วลองไปบ้านพี่ดีมั้ย บ้านพี่ยินดีต้อนรับน้องแก้วเสมอ”
เขาคิดยังไงของเขาถึงได้ชวนเธอเข้าบ้าน หรือว่าอาจโปรยเสน่ห์ชายหนุ่มโสดสุดฮอตชักชวนผู้หญิงเพิ่งรู้จักกันสองวันเข้าบ้าน ทว่าเธอถูกสอนมาเป็นกุลสตรี เธอไม่ควรเข้าบ้านผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนหรือคนรัก
“ใจเหม่อลอยแบบนี้ คิดอะไรอยู่เหรอครับ”
“แก้วคิดว่าแก้วไม่ควรดีกว่าค่ะ มันไม่เหมาะสม”
“ถ้าอย่างนั้นน้องแก้วกลับบ้านไปก่อนก็ได้นะครับ ช่วงบ่ายพี่มีประชุม น่าจะเสร็จตอนเย็น”
อคิราห์แสดงความมีน้ำใจ โดยลืมไปชั่วขณะว่าเธอมาทำงานเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของท่านประธานในบริษัทเกียร์ซีเรน
“แก้วไม่กลับหรอกค่ะ คุณอิฐอย่าลืมสิค่ะว่าแก้วมาที่นี่เพื่อมาทำงานเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของท่านประธานผู้เคร่งขรึมเรื่องงาน” ท้ายประโยคแก้วหอมจงใจเอ่ยประชดเขาอย่างลืมตัว ว่าเธอเริ่มสนิทสนมและไว้วางใจอคิราห์
“พี่เกือบลืมไปเลยว่าน้องแก้วต้องอยู่ในสายตาของพี่ตลอดเวลา”
“แก้วยังไม่เคลียร์เรื่องที่คุณอิฐจูบแก้วต่อหน้าพี่แดนและคนในห้างฯ แก้วกับคุณอิฐไม่ได้เป็นคนรักหรือแฟนกันที่คุณบอกกับพี่แดนเสียหน่อย”
“แล้วน้องแก้วล่ะ ที่โกรธเพราะพี่จูบแก้วต่อหน้าผู้ชายคนนั้น พี่ถามจริง น้องแก้วยังรักดนิภัคใช่ไหม!”
“คุณอิฐ อย่าตะคอกใส่แก้ว แก้วไม่ชอบ!”
“แก้วไม่ชอบพี่ แต่พี่รักแก้ว ถ้าพี่อยากแสดงความเป็นเจ้าของ ตีตราจองแก้วตอนนี้ แก้วคงไม่ว่าอะไรหรือเปล่า”
“.....”
- Writer
