เจ้าเมืองหนุ่มเบี่ยงกายสูงใหญ่ปังเป้ยฉีไว้มิด แม่ทัพตาถั่วสะกิดปลายเท้าด้วยวิชาตัวเบาไปตามหลังคาเรือน มองซ้ายมองขวาจนทั่ว หยวนล่งจู่ยืนอยู่บนหลังคาโรงเตี๊ยมพักหนึ่ง
"นางหายไปไหนกัน" หยวนล่งจู่มองซ้ายมองขวา เห็นขบวนเกี้ยวเจ้าเมืองอยู่ไกลลิบ ๆ ข้างหน้าแต่ไม่ได้สนใจ
นางคงวิ่งหน้าตื่นเข้าไปในตรอกซอกซอยเล็ก ๆ กระมัง
หยวนล่งจู่มองหาไม่พบเพราะร่างเจ้าเมืองบังร่างเล็กจนมิด แม่ทัพราคะชะเง้อคออยู่พักหนึ่งก็สะกิดปลายเท้าไปทางเขตการค้าพลุกพล่าน
"หลบขึ้นเกี้ยวไปกับข้าเสียก่อน"
"มันจะดีหรือเจ้าคะท่านเจ้าเมือง"
"สภาพเจ้าไม่ค่อยน่าดูนัก หากเดินไปเองอาจเป็นเป้าสายตาได้" เจ้าเมืองหนุ่มกล่าวอย่างอ่อนโยน
"เจ้าค่ะ"
แขนล่ำสันประคองเอวนางไว้แล้วดันไปขึ้นเกี้ยวหรูหรา ทหารอารักขาทำตาโตเหมือนไข่ห่าน
เจ้าเมืองหนุ่มผู้สงวนท่าทีชวนสตรีแปลกหน้าขึ้นเกี้ยวไปอย่างหน้าตาเฉย นับเป็นเรื่องประหลาดยิ่ง!!
"ข้าไม่ทำร
