นายฉินกลับมาถึงบ้านก็เห็นรถคันงามของลูกสาวจอดอยู่หน้าบ้าน จึงรีบเข้าไปข้างในทันที
“ลูกให้รถมาใช้รึ” เขาเอ่ยถามฉินฟางอย่างตื่นเต้น
“ก็ลูกยังเด็กใบขับขี่ยังไม่มี หอพักกับโรงเรียนก็ใกล้กัน รถจึงไม่จำเป็นต้องใช้” ฉินฟางเอ่ยอธิบาย
“แล้ว ไป๋หรงจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม” ในเมื่อรถอยู่ที่บ้านเขาก็สามารถขับได้ใช่ไหม
“ไม่ว่า” ไม่รู้เมื่อไรที่นายฉินเกรงอกเกรงใจลูกเลี้ยง
“ดีๆๆ วันนี้มีแต่เรื่องดีๆ” ฉินเฉิ้นเอ่ยหัวเราะเสียงดังลั่นบ้าน
“พ่อมีเรื่องดีอะไรหรือครับ”
ฉินหลงเดินลงมา ตอนนี้ฉินหลางอายุจะ 21 ปีแล้วแต่ยังหางานทำเป็นหลักแหล่งไม่ได้ นี่เขาก็พึงจะลาออกจากงานมา
“ฉินหลงลูกรัก มาๆๆ มานั่ง พ่อได้ขึ้นตำแหน่งเป็นรองผู้จัดการ วันนี้เราจะไปฉลองกัน”
ฉินเฉิ้นเองก็ไม่ได้สนใจที่มาที่ไป ที่เขาได้ขึ้นตำแหน่งคราวนี้ แม้จะพอเข้าใจเพราะผู้จัดการได้ฝากให้เขาพูดถึงผู้จัดการในทางที่ดีให้ครอบครัวฟังมากๆ โดยเฉพาะกั
