“คุณอา ผมขอโทรศัพท์” ซ่งจวินฟื้นขึ้นมาได้หลายชั่วโมงแล้ว เขาอยากรู้เรื่องราวสถานการณ์ตอนนี้ “ไว้เราหายดี แล้วอาจะให้เราจัดการเอง ตอนนี้อาขอให้พักก่อนได้ไหม” ซ่งเจิ้นให้เหตุผลที่เหมาะสมที่สุดแล้ว “เมื่อไร” “ตามที่หมอบอก 2-3 วัน ไม่ต้องเป็นห่วงทุกอย่างเรียบร้อยมีแค่หลานของอาที่บาดเจ็บ” พอเอ่ยเสร็จซ่งเจิ้นก็พยักหน้าให้หมอฉีดยานอนหลับ รออีก 2-3 วัน หลังจากน้องสาวเขาเดินทางไปต่างประเทศทุกอย่างจะเรียบร้อย ซ่งจวินออกจากโรงพยาบาลหลักฐานอะไรก็ไม่มีเหลือแล้ว ไป๋หรงไม่ได้ติดต่อ จ้าวไป๋ตง เธอรู้ว่าอีกสักหน่อยคุณลุงคนนี้ต้องติดต่อมา โชคดีที่เธอพึ่งถ่ายละครเสร็จทีมตัดต่อยังไม่เรียบร้อยทำให้ยังไม่ถึงช่วงที่ต้องโปรโมทละคร และไม่ได้รับงานอย่างอื่น ยังพอมีเวลาได้หายใจ “ลูกจะไปไหน” ฉินฟางเอ่ยถามไป๋หรงอย่างตกใจ เธอยังไม่อยากให้ลูกสาวออกไปไหนทั้งนั้น “ฉันจะออกไปเรียนภาษาค่ะ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงตอนนี้