ร่างของหลัวอวิ๋นหยางถลันเข้าไปในตำหนักหลวนคุน ซึ่งเป็นตำหนักพักผ่อนส่วนตัวของฝ่าบาทโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ยามนี้เขามิสนอาญาใดทั้งนั้น สนแต่เพียงสตรีทีได้ชื่อว่าเป็นภรรยา กำลังจะถูกบุรุษอื่นเปลือยกาย เพราะธนูดอกนั้นพุ่งเข้าที่หน้าอกพอดิบพอดี
“อวิ๋นหยางเจ้า!” โจวเจิ้งหลี่มิคิดว่าเจ้าสหายสนิทของเขาจะพรวดพราดเข้ามาโดยไร้มารยาทเช่นนี้ ทั้งยังเข้าไปเอาตัวบังสตรีผู้นี้ไว้อีกด้วย
“เจ้าทำอันใด” โจวเจิ้งหลี่ถามด้วยความร้อนใจ เพราะนางบาดเจ็บหนักอยู่
“นางเป็นภรรยากระหม่อมให้กระหม่อมจัดการเถิดพ่ะย่ะค่ะ” เสียงเข้มกล่าวขึ้นโดยไม่เกรงกลัวบารมีฝ่าบาท ยามนี้เขาเพียงต้องปกป้องศักดิ์ศรีของนาง สตรีออกเรือนจะเปลือยกายต่อหน้าบุรุษอื่นนอกจากสามีได้เช่นไร อีกอย่างเขาก็ยังแค้นเคืองฝ่าบาทที่ทำเขาเสียแผน จนทำให้นางต้องบาดเจ็บ
“เจ้ารู้หรือว่านางเป็นภรรยา แล้วทำร้ายนางด้วยเรื่องใด” เสียงเจือโทสะของผู้เป็นใหญ่ในแผ
