“หนูเรียกร้องมากไปหรือเปล่าคะ และที่พ่อเลี้ยงพูดเรื่องพี่ทิวน่ะ พ่อเลี้ยงหึงหนูใช่ไหมคะ” เขายิ้มออกมาได้ ไม่ใช่เยาะเย้ยอลินแต่นึกเอ็นดูในความไร้เดียงสาของหล่อน เด็กสาวอายุไม่แตะยี่สิบที่ไร้จริตต่างจากผู้หญิงที่เขาเคยคบมาหลายคน “เธอไม่เหมือนรุ่งฤดีก็ตรงนี้ล่ะ อลิน” บทที่ 7 “คุณรุ้งเธอสวยมากนะคะ เธอนำสมัยและเธอก็เหมาะสมกับคนมีฐานะอย่างพ่อเลี้ยงมาก” “แต่รุ่งฤดีชอบแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ พูดตรง ๆ นะฉันไม่ชอบคนที่ไม่เข้าใจฉันและที่สำคัญรุ้งเขาไม่เหมือนอลิน” “ไม่เหมือนตรงไหนคะพ่อเลี้ยง” “เขาวางอำนาจกับฉัน ขนาดไม่แต่งงานกันยังทำตัวอยู่เหนือฉัน ชอบให้ฉันทำอย่างที่เธอชอบ ผู้ชายคนไหนก็ไม่อยากอยู่ใต้อำนาจผู้หญิง” “แต่หนูก็เด็กกว่าคุณรุ้งมาก พ่อเลี้ยงยังว่าหนูขี้หึง” “ฉันชอบที่เธอหึงเพราะรุ้งไม่หึงฉัน แต่เธออยากเอาชนะผู้หญิงคนอื่นที่ฉันเคยคบ ถึงขนาดโทรไปต่อว่า ด่าทอ นั่นล่ะทำให้ฉั