HAPPY
NAKAGAT ko ang aking labi habang pinagmamasdan ko si Kaycee na pinupunasan ang nitso ng kaniyang ama dahil sa mga luha niya na pumatak doon kanina. Halos dalawang oras na rin kaming nandito sa sementeryo, kung saan ay hinatid at sinamahan kami ni Miss Jass at Vanessa. At sa loob niyon ay wala siyang ibang ginawa kundi ang umiyak at kausapin si Jeffrey. Hinayaan ko lang naman siya dahil alam ko na pagkatapos nito ay siguradong gagaan na ang pakiramdam niya.
“Good bye po, Papa. May you rest in peace. Huwag na po kayong mag-alala dahil hindi po ako galit sa inyo. Mami-miss ko po kayo. Mahal na mahal kita, Papa… Sorry po, sorry…”
Lalo pang dumiin ang pagkagat-labi ko nang marinig ang mga huling sinabi ng aking anak. Hindi ko na napigilan na lapitan siya upang yakapin. “Sssh. That’s en
