Chapter 7
1539 Words
Addilyn's pov
Limang araw nakong nandito sa condo at limang araw na rin akong hindi lumalabas dito. It's ok, I have a lot of stocks of foods here and I also have clothes. Pinakiusapan ko na rin ang mga staffs dito sa condo na if ever na may mag hanap sakin ay sabihin nila na wala ako dito. And, kagahapon ay pumunta dito ang parents ko at good thing ay sinabi ni kuya guard na wala ako dito. I also have a lot of missed calls from mom, dad, mother in law, father in law... Lahat sila ay panay tawag sakin for two days except for Aizel. He never called nor text me. Bat niya nga ba ako itetext? Wala naman siyang pakialam sakin eh.
Nakaupo ako ngayon sa sofa at nanonood ng movie ng may biglang kumatok. What? Hindi naman tumatawag si kuya guard na may bumibisita sakin ah. Patuloy ang pag katok kaya tumayo ako at sumilip sa eye hole pero wala namang tao sa labas. Binuksan ko ang pinto at walang tao. Isasara ko na sana ng may biglang nag tulak sakin papasok sa loob at sinara ang pinto.
"Nandito ka lang pala, pinahirapan mo pako kakahanap sayo"
"Bat mo bako hinahanap? Wala ka namang pakialam sakin diba?" masungit kong saad at tinanggal ang mga kamay niya na nasa balikat ko.
"Bakit hindi ka umuuwi sa bahay? At bakit hindi ka rin pumapasok sa school? At bat ka nag tatago dito?"
"Wala kanang pakialam dun" saad ko.
"Addilyn! Sumagot ka nga ng maayos!" sigaw niya.
"Hindi ako umuuwi ng bahay dahil papahirapan mo lang ako! Hindi ako pumapasok sa school dahil malaking kahihiyan ang nangyari sakin limang araw ang nakalipas at hindi mo man lang ako pinagtanggol at nilagpasan mo lang ako! Nag tatago ako dito dahil tinataguan kita! Sila mommy at daddy! Pati na ang parents mo!" naiiyak kong sambit.
"Bakit?"
"Dahil hindi ko alam kung mapipigilan ko bang hindi mag sumbong sa kanila tungkol sa nangyari sakin at alam ko na once na mag sumbong ako sa kanila ay ititigil nila ang usapan at mas lalo lang mahihirapan ang parents ko na iangat ulit ang kompanya! Dahil sa kagagahan, katangahan, kabaliwan ko, pwedeng bumagsak ang magulang ko! Ok na akong mahirapan wag lang sila" nanghihina kong sambit at napaupo na lang ako sa sahig habang patuloy ang pag buhos ng mga luha ko.
Habang nakasalampak ako sa sahig ay nakita kong lumuhod siya at niyakap ako. Hinayaan ko lang siyang yakapin ako at patuloy lang ako sa pag iyak sa balikat niya.
Maya maya lang ay bumitaw siya sa pag kakayakap at pinatong ang dalawang kamay niya sa mag kabila kong balikat.
"You're so thin. Are you even eating this past few days?" tanong niya at unti unti akong umiling. I've been busy watching movie, eating junk foods, wasting my life for five days.
Narinig ko naman ang pag buntong hininga niya kaya inangat ko ang ulo ko para tignan siya but... He just kiss me in the lips. It's not agressive, it's passionate. For the first time, hindi ako nasaktan. Humiwalay ang labi niya sa labi ko at tulala pa rin ako sa nangyari.
"Stop crying" bulong niya at pinunasan ang basang basa kong pisnge.
"Come on, get up. I'll cook for you" hinawakan niya ang mag kabila kong balikat at inalalayang tumayo.
Pinaupo niya ako sa sofa at dumeretso siya sa kusina.
*Few minutes later*
Ilang minuto na ang lumipas at hindi pa rin siya bumabalik. Tumayo ako at mahinang nag lakad papunta sa kusina. Dumungaw ako at nakita ko siyang nakatalikod muna sakin at nakaharap siya sa kalan. Parang adobo yung niluluto niya dahil amoy na eh, wow my favorite. Maya maya lang ay pinatay na niya ang kalan at humarap. Oh my, ang lakas ng dating niya pag naka apron.
Ngumiti siya at lumapit sakin. Maya maya lang ay palapit na ng palapit ang mukha niya sa mukha ko.
"Pasukan ng langaw yang bibig mo" bulong niya at inangat ang baba ko.
Napa atras naman ako ng matauhan ako sa sinabi niya. Oh my, nakita niya akong nakanganga kanina pa?! Tumawa naman siya at lumapit ulit sakin.
"Let's eat before it gets cold" saad niya at hinawakan ang pulsuhan ko tsaka hinila ako papunta sa dining room.
Pinaupo niya ako sa table at siya na ang nag serve. Maya maya lang ay umupo na siya sa tapat ko at siya na ang nag sandok sakin.
...
"How is it?" tanong niya ng tikman ko ang luto.
"You know how to cook?" gulat kong tanong at nginitian niya lang ako.
"How is it?" pag uulit niya.
"It's great!" masaya kong sambit at sumubo ulit.
Napuno ng tawanan at kwentuhan ang paligid habang kami ay nakain.
"Hey, ako na lang diyan" pag pipigil ko sa kanya.
"No. Ako na lang. Dun kana sa sala"
"But---"
"No buts. In the living room. Now" demanding niyang sambit kaya tumakbo na lang ako papunta sa sala.
Habang hinihintay ko siyang matapos ay biglang nag ring ang phone ko.
"Why don't you answer it?" tanong niya habang pinupunasan ang mga kamay niya at papalapit sakin.
"S-sila mommy"
"Sagutin mo. They are so worried about you"
"W-what will I say?"
"Say that you're here" tumango ako at sinagot ang tawag.
"H-hello, m-mommy?"
"Thank goodness you answered! Where are you?! Why aren't you answering our calls?!" bakas sa boses ni mommy ang pag aalala.
"Mommy, don't worry. I'm fine. I'm here at my condo"
"Who's with you?"
"I'm with Aizel" saad ko sabay tingin sa kanya.
"What? So you're with Aizel for the past few days?! Gosh, you'd made me worried! I thought nakidnap kana or ano!"
"Mom, chill! I'm fine. I'll be back there tomorrow. Bye"
"Honey wait---" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya ng ibaba ko na ang tawag.
Aizel's pov
Nandito kami ngayon sa sala nanonood ng movie.
*FLASHBACK*
"Did you find her?" tanong ni Gab.
"No. Even her parents don't know where she is!"
"Baka nasa condo siya?"
"Wala daw"
"Huh? Di nga?" biglang sabat ni Miguel at nilingon namin siya.
"Buhay ka pa pala" pang aasar ni Jack at sinapak lang siya ni Miguel. Ilang araw kasing di pumasok tong lalaking toh.
"Teka, ano bang ganap?"
"Tsk. Yung asawa ni Aizel, nawawala"
"Nawawala?"
"Paulit ulit?" tanong ni Gab.
"Tsk. Pero di nga? Nawawala? Nakita ko siya sa condo niya ah" natigil kaming tatlo sa sinabi niya.
"Weh? Wala daw dun ah" saad ni Jack.
"Baliw, nandun siya. Parehas kaming nakabili ng unit dun sa condominium. Nakita ko siya few days ago lumabas ng unit niya"
"Kailan mo pa toh alam?!" saad ko.
"Woah chill! Nung araw na nakita ko siya yun lang din ang araw na nalaman ko na nasa iisang condominium lang pala kami. Hindi ko nasabi sa inyo dahil di nga ako pumasok at di ko naman alam na hinahanap niyo pala siya"
...
Kasama ko ngayon si Miguel papunta sa condo at dumeretso na kami sa unit ni Addilyn. Kakatok na sana ako ng pigilan niya ang pulsuhan ko.
"Sigurado ka bang gusto mo agad mag pakita sa kanya?"
"What do you mean?" tanong ko.
"She isn't expecting any visitors. paniguradong sisilip muna siya dito" saad niya sabay turo sa eye hole. He has a point.
Gumilid kaming dalawa at kumatok. Maya maya lang ay walang bumubukas kaya kumatok ulit ako hanggang sa bumukas na ang pinto pero hindi naman siya lumabas. tumingin sakin si Miguel at sumaludo bago dahan dahang umalis. Bago niya pa man din isara ang pinto ay nag pakita nako at tinulak siya papasok sa loob.
...
"Hindi ako umuuwi ng bahay dahil papahirapan mo lang ako! Hindi ako pumapasok sa school dahil malaking kahihiyan ang nangyari sakin limang araw ang nakalipas at hindi mo man lang ako pinagtanggol at nilagpasan mo lang ako! Nag tatago ako dito dahil tinataguan kita! Sila mommy at daddy! Pati na ang parents mo!" bigla akong nanlambot ng makita ko siyang umiiyak ulit sa harap ko.
"Bakit?"
"Dahil hindi ko alam kung mapipigilan ko bang hindi mag sumbong sa kanila tungkol sa nangyari sakin at alam ko na once na mag sumbong ako sa kanila ay ititigil nila ang usapan at mas lalo lang mahihirapan ang parents ko na iangat ulit ang kompanya! Dahil sa kagagahan, katangahan, kabaliwan ko, pwedeng bumagsak ang magulang ko! Ok na akong mahirapan wag lang sila" walang tigil niyang iyak hanggang sa napasalampak na lang siya sa sahig.
Patuloy lang siya sa pag iyak kaya lumuhod ako para yakapin siya. Di naman siya tumanggi at patuloy lang sa pag iyak.
"You're so thin. Are you even eating this past few days?" tanong ko ng makita ko siyang namamayat.
Dahan dahan naman siyang umiling at napabuntong hininga na lang ako. Inangat niya ang ulo niya at bigla akong na attract sa labi niya. Walang sabi sabi ay hinalikan ko ito. Ang lambot ng labi niya.
"Stop crying" saad ko at pinunasan ang pisnge niya gamit ang mga daliri ko.
"Come on, get up. I'll cook for you" tinulungan ko siyang tumayo at pinaupo sa sofa tsaka dumeretso sa kusina.
I will cook her Adobo, which is her favorite dish.
*END OF FLASHBACK*
To be continued
- Writer
