"แหม เด็กสี่ขวบชมแค่นี้ ยิ้มหน้าบานเลยนะครับแม่เลี้ยงวาสนา"
"แม่เปล่ายิ้มสักหน่อย เสือตาฝาดแล้ว" วาสนาเข้าๆ ออกๆ คลินิกเสริมความงามเป็นประจำตั้งแต่อายุสามสิบปัจจุบันใบหน้าและผิวพรรณจึงดูอ่อนเยาว์กว่าอายุมาก
"หึหึ เชื่อก็ได้ครับ"
"ว่าแต่ทำไมเด็กๆ หน้าคุ้นจังเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน"
"..." พยัคฆ์คันปากยิบๆ อยากบอกความจริงให้แม่รู้ใจแทบขาด ติดที่สัญญากับเพียงฝันเอาไว้แล้ว
"โปรดกับปราณฟังให้ดีนะ นี่คุณย่าวาส เป็นแม่ของลุงเสือกับลุงราม ไม่ใช่พี่สาว"
"ย่าวาสเหยอ"
"สวัสดีค่ะย่าวาส หนูชื่อน้องปราณนะคะ ส่วนนี่ก็น้องโปรด พวกเราเป็นลูกแม่เพียงฝัน เรียนอยู่เกรดหนึ่งค่ะ ห้องทานตะวันค่ะ" น้องปราณแนะนำตัวอย่างฉะฉาน
"เหรอจ๊ะ" วาสนาอดยิ้มไม่ได้ รู้สึกถูกชะตากับเด็กแฝดอย่างบอกไม่ถูก
ไม้เห็นพยัคฆ์และแม่เลี้ยงวาสนาอยู่ด้วยก็ยกมือไหว้ ก่อนจะขับรถพาเด็กๆ ไปส่งที่โรงเรียน
"เรียนนานาซะด้วย สงสั
