“สงสัยผมคงจะออกกำลังกายมากเกินไปน่ะ เลือดลมมันเลยสูบฉีด ฮอร์โมนพลุ่งพล่าน ผมทนไม่ไหวจริง ๆ ก็เลยจัดหนักไปหน่อย”
“ความจริง…คุณก็อึดทนแบบนี้ทุกครั้งอยู่แล้วหละค่ะ แต่นี่ยังกลางสัปดาห์อยู่เลย งานบุษก็ยุ่ง ๆ ด้วย กลัวไม่มีแรงคิดงานน่ะ…นึกถึงเมื่อคืนแล้ว…ขายังสั่นไม่หาย ถ้ายังไงวันนี้คุณเพลา ๆ ลงบ้างก็ดีนะคะ ไม่ต้องออกกำลังมากนัก เพราะถ้าฮอร์โมนคุณคลั่งออกมาอีก เห็นที…คืนนี้คงต้องช่วยตัวเองไปก่อนนะคะ...ที่รัก”
บุศรินบังเอิญเดินลงมาได้ยินที่แม่กับพ่อเลี้ยงกำลังคุยกันพอดี เธอรู้ทันทีว่า…ที่บุษบาถูกเขาจัดชุดใหญ่ไปเมื่อคืน มันมาจากความกระสันที่คลุ้มคลั่งของพ่อ ตอนเลียร่องรักของเธอเมื่อวานนี้แน่ ๆ
ถ้าอยากจะเรียนรู้บทรัก บทต่อไป ก็คงจะต้องยั่วยวนอารมณ์ให้เขาพลุ่งพล่านขึ้นอีกครั้ง สาวน้อยแอบคิดในใจ
บุศรินแสร้งทำหน้าตาซื่อใส ก่อนจะเดินมานั่งลงข้างบุษบาเพื่อร่วมโต๊ะอาหารเช้าด้วย ท่าทีของเธอดูสงบเสงี
