ด้านเมฆ
จริงๆวันนี้เขามีเรียนบ่ายเพราะต้องมาส่งคนตัวเล็กเลยต้องมาแต่เช้า เมื่อเพื่อนทั้งสองก็ยังไม่มา คนตัวเล็กก็ไปเรียนแล้ว สองเท้าแกร่งของลูกชายอธิการสาวเท้าตรงไปยังห้องทำงานของผู้เป็นแม่ทันที
“ คุณเมฆ สวัสดีค่ะ ” เป็นอาจารย์สาวที่เดินออกมาจากห้องทำงานของอธิการเอ่ยทักทายขึ้น
“ สวัสดีครับอาจารย์ ”
แกร่กกกกก !!!!
ประตูบ้านใหญ่ห้องอธิการบดีถูกเปิดเข้ามาด้วยฝีมือของลูกชาย
“ วันนี้ฝนคงจะตกหนักเพราะลูกมาแต่เช้าทั้งที่มีเรียนบ่าย แถมยังขึ้นมาหาแม่โดยที่ไม่ต้องเรียก ” อธิการอดไม่ได้ที่จะแซวลูกชายออกไปเพราะกว่าจะได้เจอหน้ากันต้องคอยเรียก คอยตามอยู่ตลอด บ้านช่องก็ไม่คิดจะกลับไปนอน เอาแต่หมกตัวอยู่ที่คอนโด
“ โถ่ แม่พูดซะผมดูแย่ไปเลยนะครับ ” ลูกชายพูดพลางยู่หน้าใส่แม่ไปพลาง อธิการรักลูกชายเพียงคนเดียวของเขามากเพราะเขาเลี้ยงลูกมาเองคนเดียวตั้งแต่เด็ก พ่อของเมฆเสียไปด้วยโรคประจำตัวตั้งแต่ที่
