เสร็จงานหมั้นทั้งสองก็เดินทางกลับมาคอนโดหรูของเมฆทันที
“ น้องเหนื่อยมั้ยครับ ” เมฆที่เห็นคนตัวเล็กตื่นแต่งหน้าตั้งแต่เช้ามืด แถมเดินรับแขกทั้งวัน วันนี้คนตัวเล็กได้กินข้าวแค่มื้อเดียวด้วยความเป็นห่วงจึงเอ่ยถามขึ้น
“ นิดหน่อยค่ะ พี่ละเหนื่อยมั้ย ” เรียวแขนเล็กนอนกอดคนพี่แน่น เธอไม่คิดเลยว่าทุกอย่างจะออกมาดีขนาดนี้ และคนพี่ก็ช่างแสนดีจนเธอคิดว่าเธอเป็นคนที่โชคดีที่สุด
“ พี่ไม่เหนื่อยเลย พี่มีความสุขมากกว่า ” มือหนานอนลูบเรือนผมสวยของคนตัวเล็กเบาๆ เขามีความสุขมากจริง เขาดีใจที่ในทุกๆความสุขของเขามีคนตัวเล็กอยู่ในนั้นด้วย ทั้งสองนอนพูดคุยกันอยู่นานจนผลอยหลับไปจากความเหนื่อยล้าที่มันกำลังเล่นงานทั้งคู่อยู่
หลังจากงานหมั้นตอนนี้ก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้วทั้งสองยังใช้ชีวิตปกติมาเรียนมาทำงานด้วยกัน เมฆที่ติดคนตัวเล็กอยู่แล้วตอนนี้ติดหนักขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า เวลาว่างเธอก็มานั่งจมอยู่กับเขาในห้องทำ
