LYKA
NAWAWALAN na ako ng pag-asa na babalikan pa ako rito ni Verex. O kahit sagutin man lang niya ang aking mga tawag. At nararamdaman ko na hindi na kami safe ng baby ko sa aking sinapupunan sa bahay na ito. Kailangan ko nang makagawa ng paraan para maging ligtas siya.
Namalisbis na naman ang mga luha sa aking mga mata. Ngunit pilit kong pinipigilan ang maging emotional at ma-stress sa lahat ng mga nangyayaring ito. Makakasama iyon sa aking pagbubuntis at ayaw kong maapektuhan ang magiging anak namin ni Verex.
Nakatulog ako habang tinitiis ang gutom dahil sa takot kong lumabas. Nang magising ako ay naisip ko na kailangan kong gumawa ng paraan. Dahil mas lalong hindi makakabuti sa aking kalagayan ang malipasan ng gutom.
A minutes later, there’s a knock on the door.
Excited akong buksa
