" ความทรงจำที่แสนเจ็บปวด "

1493 Words

@1 สัปดาห์ต่อมา "ณดลอย่าทานเยอะนะลูก ขนมหวานทานเยอะไม่ดีนะคะ "ก๊าบ.. "ติ๊งต่อง !! เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น "รอม่ามี้ตรงนี้นะคะ เดี๋ยวม่ามี้มา "เด็กชายตัวน้อยพยักหน้ารับ ณดาเดินมาเปิดประตูบ้าน วันนี้เธอนัดผู้รับจ้างจัดสวนหย่อม เขามาทำสวนที่หน้าบ้าน "สวัสดีค่ะ คนสวนใช่ไหมคะ "ครับ "เชิญค่ะ ณดายิ้มให้ก่อนจะเชิญคนสวนสองคนเข้ามาในบ้าน เธอจัดการหาน้ำเย็นๆมาให้ดื่ม ก่อนจะแจ้งรายละเอียดทั้งหมดให้ทราบ "รายละเอียดประมาณนี้ พอจะได้ไหมคะ กับราคาที่คุยกันไว้ "ได้ครับ คนสวนท่าทางมีพิรุษ สวมหมวกเต็มใบ ปิดบังใบหน้าเอาไว้ เห็นเพียงแค่ดวงตา เมื่อคุยรายละเอียดเสร็จเธอจึงพาคนสวนไปดูสถานที่ และเดินกลับเข้ามาหาลูกชายภายในบ้าน "ไอ้เชี้ยเพลิง ทำไมมึงไม่มาคนเดียวว่ะ ให้กูมาทำอะไรแบบนี้ เหนื่อยจะตาย : หมอพีบ่นพึมพำ มือหนายังคงตั้งหน้าขุดดินต่อไปเรื่อยๆ "เออน่า ... ถือว่าช่วยเพื่อน มึงอย่าบ่น "จ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD