ชบายื่นแก้วน้ำหวานให้คนที่นอนเกยใบหน้าลงบนโต๊ะหินอ่อนหน้าอาคารหลังจากเรียนเสร็จ ก่อนจะทรุดนั่งข้างๆ พรางเขี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าออกให้อย่างนึกสงสาร
“ดื่มน้ำก่อน”
“ชาติที่แล้วฉันไปทำกรรมอะไรไว้หรือเปล่านะ”
“เลิกคร่ำครวญได้แล้ว”
“ถูกถอนทุน ถูกไล่จากหอพัก ถูกโจรขโมยเงิน ใครมันจะซวยติดๆ กันแบบนี้”
“ใช่ ใครมันจะซวยได้เท่าแก”
ทิวายกใบหน้าสวยขึ้นมองเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของตนที่นั่งส่ายหน้าไปมากับท่าทีของเธอ แววตาเห็นใจถูกส่งผ่านเข้ามาจนหญิงสาวสัมผัสได้ มือเล็กรีบยื่นไปรับน้ำเย็นๆ มาดื่มเผื่อจะลดความร้อนรุ่มในอกให้คลายลงได้
“แกจะเอายังไงต่อทิวา”
“คงต้องหางานพิเศษทำ”
“จะหางานที่ไหนให้ได้เงินเป็นหมื่นภายในหนึ่งเดือน”
“นั่นสิ คิดแล้วก็เหนื่อย”
“แต่มันก็พอจะมีทางนะ”
“จริงเหรอชบาเพื่อนรัก”
“ฉันเห็นรุ่นพี่ที่รู้จักข้างห้องเขาทำอยู่ รายได้ดีไม่ใช่น้อย”
คนตัวเล็กคลี่รอยยิ้มกว้างออกมาด้วยความดี
