ก๊อก ๆ
เสียงมือหนายกเคาะประตูห้องพักตรงหน้าด้วยสีหน้าราบเรียบ โดยใช้เวลาไม่นาน ประตูห้องก็ถูกเปิดออกพร้อมกับใบหน้าสวยของอิงฟ้าที่ยิ้มหวานออกมาในทันที
"จอร์แดนกลับมาแล้วหระ...อ อ๊ะ!!" ยังไม่ทันที่เรียวปากสวยจะพูดจบ มือแกร่งก็ยกขึ้นไปบีบเข้าที่คอเล็กอย่างแรงพร้อมกับพาเดินเข้าไปในห้องด้วยสีหน้าเลือดเย็น
"เธอชักจะล้ำเส้นเกินไปแล้วนะ" เจ้าของใบหน้าหล่อกดเสียงต่ำเอ่ยขณะที่ดันร่างบางไปที่ผนังห้อง ซึ่งการกระทำที่แสนอุกอาจเต็มไปด้วยความน่ากลัวนั้นทำเอาอิงฟ้าเบิกตากว้างแววตาตื่นกลัว
"จะ...จอร์แดน...อ๊ะ! ทำไมทำกับเราแบบนี้"
"แล้วเธอทำอะไรไว้ล่ะ"
"..." อิงฟ้าก็เงียบ
"อย่ายุ่งกับเมียฉัน"
"มะ...เมียงั้นเหรอ" หญิงสาวทวนถามในทันที ทว่าคนตัวสูงก็เงียบไม่ตอบ ยังคงจ้องมองไปยังนัยน์ตาสวยนิ่ง
"จอร์แดนกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเราเลยงั้นเหรอ"
"ทำไมฉันต้องไม่กล้า"
"เราเป็นแฟนจอร์แดนนะ!"
"ฉันไม่เคยนับว่าเธ
