ความทรงจำเกี่ยวกับเขา ที่มันตามหลอกหลอน จนมันทำให้เธอทิ้งความรักความลุ่มหลงที่มีต่อเขาไป มันเกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน
ผับแห่งหนึ่ง...
เสียงเพลงจังหวะเร้าใจดังกระหึ่มไปทั่วผับ แสงไฟหลากสีสาดส่องสลับวูบวาบสะท้อนกับบรรยากาศคึกคัก เพียงดาวในวัยสิบแปดปี สวมชุดเดรสเรียบง่ายสีขาวสั้นเหนือเข่าเล็กน้อย แม้จะไม่หวือหวาเท่าเพื่อนคนอื่น แต่ความสดใสไร้เดียงสาของเธอกลับดึงดูดสายตาผู้คนได้อย่างไม่ต้องพยายาม
“เอื้อย มานี่สิ แกต้องลองดื่มอันนี้นะ” มยุรีเพื่อนสนิทที่ชอบชีวิตกลางคืน ยื่นแก้วค็อกเทลสีสดมาให้ด้วยรอยยิ้ม
"เอื้อยยังไม่เคยดื่มเลยยุ มันจะขมหรือเปล่า" เพียงดาวส่ายหน้าเล็กน้อย
“ไม่หรอกน่า หวานๆ เหมือนน้ำผลไม้ ดื่มไปแกจะสนุกขึ้น เชื่อฉันสิ” เสียงหัวเราะของมยุรีดังกลบจังหวะเพลง ก่อนจะดันแก้วมาไว้ในมือเธอ
เพียงดาวลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ยกขึ้นมาจิบเล็กน้อย รสชาติหวานซ่อนขมแล่นผ่านลำคอ ทำให้
