"เอ๋ วินนี่ เราไม่ได้ตกลงกันเรื่องกินอาหารฟาสต์ฟู้ดนะ แม่บอกลูกแล้วหรือเปล่าว่าเราจะไปกินข้าวที่ร้านอาหารญี่ปุ่น"
เด็กชายย่นจมูก
"ผมแค่ตอบคุณลุงว่าเราอยากกินอะไร แต่เรื่องกินร้านไหนก็แล้วแต่แม่ก็แล้วกันฮะ" เด็กชายยักไหล่ แม้บอกอย่างนั้นแต่ทำท่าเซ็งได้แก่เเดดจนน่าหยิก
"เอาล่ะเอาล่ะ เดี๋ยวจะสั่งฟิชเเอนด์ชิปแล้วก็พิซซ่ากับไก่ทอดให้เด็กๆ นะ"
"เย้" พอได้ยินที่วฤทธิ์บอก เด็กๆ ประสานเสียง แม้แต่ยายหนูวิกกี้ที่รักษาท่าทีมาตลอดก็ชูมือดีใจกับเขาด้วย
คนที่ไม่ดีใจคือปทิตา เธอจ้องตาวฤทธิ์เขม็งจนบรรยากาศเงียบลง เขาเข้าใจว่าเธอเองไม่อยากให้ลูกกินอาหารแบบนั้นแต่เขามีร้านอยู่ปากซอยของบ้านและส่งอาหารพวกนี้พอดี หากสั่งเจ้าอื่นซึ่งทำอาหารญี่ปุ่นแบบที่เธอต้องการอาจจะได้ช้าด้วย
"พอดีแถวบ้านมีร้านเพื่อสุขภาพทำของพวกนี้ส่งขายที่บ้าน เขาทอดหม้ออบลมร้อน ใช้แป้งโฮลวีตกับน้ำตาลผสมหญ้าหวานทำอาหาร ไว้ผมจะสั่งอาหา
