ตอนที่ 31
หลังจากที่ทานมื้อกลางวันเสร็จ พอกลับถึงบริษัทพราวรุ้งก็ขอตัว เพื่อเดินไปดูการทำงานแต่ละแผนก เพราะเธอต้องศึกษาและเรียนรู้เกี่ยวกับงานในบริษัททั้งหมด บุรินทร์ขมวดคิ้วมองคนรักที่เดาว่าเธอต้องงอนเขาอยู่เป็นแน่ จึงรีบเดินตามหลังเธอไป
“โกรธพี่เหรอครับ” หัวหน้าหนุ่มที่เดินตามมาข้างหลังเลขาฯสาว เอ่ยถามขึ้น พราวรุ้งหันมามองเล็กน้อยก่อนจะรีบเดินต่อไป
“น้องพราว!!” เสียงที่อ่อนโยนถูกเปล่งออกมาจากลำคอ หัวใจของหญิงสาว ซึ่งกระตุกวูบ มือบางกำแน่นโดยไม่รู้ตัว ใครใช้ให้ทำน้ำเสียงแบบนี้ ใจอ่อนหมดแล้วไม่รู้หรือไง
“คุยกันหน่อยสิ อย่าเดินหนีพี่แบบนี้สิครับ” พราวรุ้งถอนหายใจแล้วหันกลับมามองชายหนุ่มที่กำลังทำตาปริบๆ เขาจ้องหน้าเธอ ร่างบางย่นจมูกใส่น้อย ๆ ก่อนจะเดินต่อไปอีก และในที่สุดบุรินทร์ก็ตามมาจนทำให้พราวรุ้งพูดจนได้
“ทำไมพี่บุรินทร์ถึงเลิกกับผู้หญิงที่ชื่อกะรัตคะ” พราวรุ้งเอ่ยออกมาเป็นประโยคแ
