แผ่นหลังบางพิงเข้ากับบานประตู ยกมือขวาขึ้นกุมอกซ้ายที่กล้ามเนื้อภายในอกกำลังเต้นกระหน่ำรัว ก่อนจะค่อยๆ กลับเป็นปกติในเวลาต่อมา จากนั้นร่างบางจึงขยับเท้าไปนั่งที่เตียงนอน ดวงหน้ารูปไข่ครุ่นคิด ‘อันตรายเกินไปแล้ว’ มุกดาราคิดแบบนั้น เพราะเพียงแค่เขาแตะต้องไม่นาน เขาก็ทำให้เธอโอนอ่อนผ่อนตามได้อย่างไม่ยากเย็น หากเขาไม่ปล่อย ยากเหลือเกินที่เธอจะต้านทานไหว แบบนั้นแล้วเธอจะเอาตัวรอดอย่างไรดี รุ่งเช้า เมื่อคืนนี้มุกดาราอาบน้ำแล้วแต่หญิงสาวยังคงอยู่ในชุดเดิมเพราะไม่มีชุดให้ผลัดเปลี่ยน หญิงสาวก้าวออกมาจากห้องนอน ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบๆ ในห้องดูเงียบเชียบราวกับไม่มีคนอยู่ มุกดาราจึงขยับเท้าไปที่ประตู ทันทีที่เปิดประตูออก หญิงสาวก็พบกับชายร่างสูงในชุดสูทสีดำสนิท “สวัสดีครับคุณมุกดารา ผมชื่อโจชัว คุณเอเดรียนให้ผมคอยดูแลคุณ คุณมุกดาราจะกลับไปเก็บของเลยหรือเปล่าครับ” โจชัวถามอย่างที่เอเดรียนสั่งเอ