บทที่ 7
มุกดารากลับมาถึงเพนต์เฮาส์ตอนเวลาสามทุ่มตรงพอดี ระหว่างใช้คีย์การ์ดแตะที่หน้าประตู มือเล็กก็หยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาแล้วกดโทร.ออก
“ฮัลโหล”
“เหมยลี่ถึงห้องหรือยัง ฉันถึงแล้วนะ”
“เพิ่งถึงว่าจะโทร.หาอยู่พอดี”
“งั้นก็โอเค แค่นี้นะ ไว้เจอกัน”
“โอเค บายจ๊ะ”
เหมยลี่กดวางสายไปแล้ว มุกดาราจึงยัดสมาร์ตโฟนใส่กระเป๋าสะพาย พร้อมๆ กับดึงประตูปิด คิ้วสวยขมวดนิดๆ เมื่อไม่เห็นโจชัวในระยะสายตา แต่ถึงกระนั้นหญิงสาวก็ไม่ได้ติดอะไร ร่างบางตรงดิ่งเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง
อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยมุกดาราในชุดเสื้อยืดสีขาวพอดีตัวกับกางเกงนอนขายาวกรอมเท้าเนื้อผ้านุ่ม ร่างเล็กนั่งลงที่ปลายเตียง ระหว่างที่ใช้ผ้าขนหนูซับเส้นผมที่เปียกหมาด ก่อนจะสาวเท้าไปนั่งที่เก้าอี้เล็กหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง หยิบไดร์เป่าผมขึ้นมาเป่าผมจนแห้งสนิท
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก…
เสียงเคาะประตูห้องที่ดังขึ้นทำให้มุกดาราหันไปมองทางต
