“ตกลงที่ชวนฉันออกมาดื่มนี่เพราะอะไร”
“ฉันก็แค่อยากดื่มเองไหมล่ะ”
ไบรอันตอบอย่างกลบเกลื่อนในขณะที่เจ้าตัวแสร้งยกเครื่องดื่มกรอกลงคอไปหนึ่งอึกก่อนจะวางแก้วเปล่าลง
“แต่ท่าทางนายดูมีพิรุธ”
“พิรุธอะไรกันเอเดรียน นายน่ะคิดมากเกินไปหรือเปล่า ทำไม อยากทำหน้าที่ตำรวจสอบสวนผู้ร้ายงั้นเหรอ ฉันไม่ใช่ผู้ร้ายของนายน่ะโว้ย ฉันเนี่ยตำรวจตัวจริงเสียงจริง”
ไบรอันโวยวาย แต่ท่าทางแบบนั้นทำให้เอเดรียนยิ่งสงสัย
“มองตาฉันสิไบรอัน แล้วบอกฉันมาว่านายไม่ได้มีอะไรปิดบังฉันอยู่”
“จู่ๆ นายเกิดพิศวาสฉันขึ้นมาหรือไง”
“ไบรอัน” เอเดรียนเรียกเสียงจริงจัง
“โอเค ก็ได้ๆ ฉันยอมแพ้แล้ว”
“งั้นก็ว่ามา”
สุดท้ายไบรอันก็ยอมเปิดปากเล่าเรื่องราวให้เอเดรียนฟัง เพราะความเป็นเพื่อนกันมานานจึงไม่อาจปิดบังได้
“เหมือนนายจะว่างงานนะช่วงนี้ ถึงได้มีเวลาพาน้องสาวฉันตะลอนๆ ตามฉันได้”
“แหม นายก็พูดเกินไป ฉันไม่ได้ว่างงานขนาดนั้น แต
