“คำสกปรกกว่านี้ฉันก็ยินดีจะพูด ถ้ามันเหมาะจะนำมาใช้กับคนอย่างเธอ....แต่ตัวเธอเองก็เคยพูดคำนี้ใส่หน้าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เหรอ” ไอริสหน้าเสีย “สำหรับคนอย่างเธอ...ไอริส...มันไม่มากไปหรอก เอาเถอะ เงินของเรามีเยอะแยะ ถ้าจะให้ทานคนยากจนบ้างก็คงไม่กระทบกระเทือนอะไร” เจ้าหล่อนพูดพลางเชิดหน้า ยักไหล่ เดินนวยนาดเข้ามาใกล้ไอริสแล้วยื่นริมฝีปากเข้าใกล้ติ่งหูที่ติดตุ้มหูเพชรน่ารักของเธอ “อย่าให้ฉันรู้นะ ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร”
เอมี่ดึงตัวกลับไปยืนเชิดเหมือนเดิม ทิ้งสายตาดูถูกไว้ ก่อนเดินจากไปอย่างล้นความสุข
“ยัยโรคจิต!!!” ไอริสกำหมัดแน่นจนตัวสั่นเทิ้ม “ฉันจะคอยดูเวลาที่เธอไม่มีพ่อคุ้มกะลาหัว เธอจะยังหัวเราะได้เหมือนตอนนี้ไหม”
หญิงสาวตั้งสติ ทำใจให้สงบ แล้วเดินกลับไปยังหน้าห้องของประธานบริหารบริษัท เธอนั่งหน้าห้องทำงานของเขา ด้วยตำแหน่งเลขาท่านประธานที่มีเงินเดือนสูงที่สุดในประวัติการณ์
รถของไคล์จ
