"Sinaktan ka niya kaya tumakbo ka na naman paalis ng bahay ninyo?" marahang patuloy ni Louisa.
Cora couldn't help it but to smile bitterly. "May bago pa ba."
"Okay ka lang ba? Kung gusto mo, pupuwede ka naman naming patuluyin na muna sa amin. Baka wala kang mapuntahan lalo na't gabi na, Cora." Sa muli ay hindi nagdalawang-isip si Louisa na pagmalasakitan siya.
Partida buntis pa 'yan at ngayon ay halatado na ang baby bump. Pero ang kabutihang loob nito ay wala talagang pinipiling oras o panahon.
Cora smiled genuinely, feeling too much gratitude she was receiving from these good people. "Salamat pero hindi na. Uuwi din naman ako sa amin. I just really needed at least an hour to grasp for a fresh air kasi baka ma-soffucate na 'ko kapag hindi ko pa ilalabas 'tong bigat na nararamdaman ko."
