บทที่ 30
จะได้เป็นพ่อคน
ไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้นเฌอลินน์ก็ฟื้น ชายหนุ่มโอบกอดเธอด้วยความเป็นห่วง
“พี่เลน?” เธอรู้สึกแปลกใจเหลือเกินที่เขามาอยู่ที่นี่ หญิงสาวมองสำรวจรอบบริเวณก็พบว่าที่นี่คือห้องในคอนโดของเลน็อกซ์ นั่นหมายความว่าเธอถูกช่วยออกมาแล้ว
“ปลอดภัยแล้วนะลินน์”
“ค่ะ มัน... เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ?”
“เธอถูกลักพาตัว...” เขาถอนอ้อมกอดกอดแล้วนั่งลงที่ข้างเตียง พร้อมที่จะเล่าเรื่องราวให้เธอฟังทว่าร่องรอยบาดแผลบนใบหน้าของชายหนุ่มก็ทำเอาเฌอลินน์อดเป็นห่วงไม่ได้
“พี่เลน ทำไมบาดเจ็บแบบนี้คะ?”
“ไม่เป็นไร มันอยู่ในแผนอยู่แล้ว เจ็บตัวแค่นี้ไม่ตายหรอก”
“รีบเล่ามาเลยนะคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น” คนตัวเล็กทำตาดุใส่เขา แม้ว่าเลน็อกซ์จะไม่ได้กลัวแต่เขาไม่อยากให้เธอโกรธมากกว่า จึงทำหน้าหงอยแล้วเล่าให้เธอฟังเสียงอ่อน
ความจริงแล้วเขาวางแผนกับปุณและเจมส์เอาไว้ อีกฝ่ายไม่น่ารู้จักกับปุณ เพราะทั้งสองไม่ค่อย
