“โอ้ว... นี่หนูไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม”
คมน์มองตาสาวน้อยอย่างเข้าใจในความหมาย
“พูดจริงค่ะ”
หล่อนเอื้อมมือมาแตะต้นเขนของเขาแล้วทำปูไต่
“ลุงยอมรับว่าหนูเป็นผู้หญิงที่สวยและเซ็กซี่เหลือเกินลีนาจ๋า... ผู้ชายคนไหนปฏิเสธหนูก็ถือว่าโง่เต็มทน แต่ที่ลุงต้องปฏิเสธก็เพราะว่าหนูเป็นลูกสาวของเพื่อนลุง... ความถูกต้องมันค้ำคอลุงเอาไว้”
คมน์ส่ายหน้า แต่ก็แอบกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อกด้วยความรู้สึกแสนเสียดาย
“ถ้าลุงไม่ทำหนูจะฟ้องคุณพ่อว่าลุงเอาไอ้นั่นมาสีก้นหนู... ลุงแต๊ะอั๋งหนู”
ลีนาขู่
“อั๊ยย่ะ... ”
คมน์อุทานออกมาด้วยความตกใจ เจอแบบนี้ก็อึ้งไปเหมือนกัน
“ไม่ได้นะหนู... ถ้าบอกให้พ่อหนูรู้เรื่องนี้ลุงคงเสียคน... และเสียเพื่อนแน่ๆ”
เสียงของคมน์อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด
“งั้
