Chapter one
1062 Words
Chapter one
It Takes A Lot To Hate You,
It Takes Too Much Too Forget You
But It Took So Little To Love You
A guy with an attractive face, isang lalakeng misteryoso, na kahit gaano ka kagaling manghula ay hindi mo maiisip kung ano ang nilalaman ng isip niya
Isa syang lalakeng hindi marunong mag sorry at mag thank you sa kahit sino, lalakeng walang pakialam sa mundo.
Isang lalakeng hindi alam ang salitang “gentleman”, wala syang pakealam sa magiging reaksyon at mararamdaman ng ibang tao.
Ayaw na ayaw ang makukulit, and he always get what he wants,ginagawa niya ang alam niya at sa tingin niya lang ay tama.
He is a heartbreaker, a cold hearted guy and also a grim, oh by the he is also a trouble maker.and that’s Bench Arish Ramirez.
Paano kaya pakikisamahan ng ibang tao ang tulad niya, lalong lalo na’t ipinagkasundo sya sa isang babaeng may minamahal ng iba.
AYEN'S POV'S
Maraming tao ngayon dito sa toms world, pero kami ng bespen kong si Charlotte di kami nagpapaawat sa mga games dito, goal naming maka 2000 na ticket para makabili ng stufftoy haha, well, kahit kayang kaya naming bilhin yan, mas gusto namin yung pinag hihirapan.
“malapit na malapit na!” sabi ko kay Cha
“talo ka talo ka!”
“ay, asar naman, bat ang galing mo bessy”
“syempre ang sexy ko kase” anong konek?
“tara shopping?” aya niya sa akin
“wala ako sa mood”
“bakit?”
“birthday ko na next day”
“oh,di dapat happy ka?”
“asa kang sasaya ako sa araw nay un”
“diba mage eighteen ka na?”
“yup”
“oh di dapat bonggang happiness ang nadadama mo ngayon bessy”
“yun ang pinaka worse birthday ever!”
“but why?”
“nakakalimutan mo na ba ang tradisyon ng family namin?”
“oo nga pala, pero bat ganun, nasa modern world na tayo, bakit sinusunod niyo parin yun?”
“naiiwan sa uso ang pamilya ko kaya sinusunod parin nila ang tradisyon na yun”
“pano si Tristan?” oo nga naman pano ang boyfriend ko
“haist! Bessy, gulong gulo ako, ayoko muna pag usapan yan, kaya nga inaya kita dito para makapagliwaliw ako”
“ok fine, mag shopping na lang tayo”
“ikaw lang, wala ako sa mood diba?”
“oo na,oo na”
Kung na OOP kayo sa pinag uusapan namin ng bespren ko ay ikwekwento ko na rin sa inyo, tradisyon sa family ko na ang mga magulang ko ang mamimili ng mapapangasawa ko.
Im the youngest, at ang ate ko, ayun nakapangasawa ng isang business man, na ang parents namin mismo ang namili, halos magpakamatay ang ate ko dahil ayaw niya sa lalaking pinili nila para sa kanya, kaso wala syang magagawa.
Pagtungtong kase nang ate ko sa eighteen, ay ipinakilala na sa kanya ang magiging asawa niya, kaya ako, natatakot ako ngayon, lalo nat mage eighteen na ako this week, it means, makikilala ko na ang future husband ko.
Kaso, ang pinaka inaalala ko ay ang boyfriend kong si Tristan, hindi niya alam ang tradisyon naming ito, paano kung malaman niya, baka ikamatay ko pag nawala sya sa akin.
“uy bessy ok ka lang” biglang pumalakpak ng malakas si Cha sa harap ko
“ah oo”
“nagdadaydream ka habang naglalakad? Baka mabunggo ka niyan”
“wala to ok lang ako”
Hindi ko namalayan nakarating na kami sa department store, pili lang ng pili ang bespren ko, habang ako, eto tulala, I don’t know what to do, kung magtanan kaya kami, kaso bata pa kami, aish! ang gulo
“maganda ba bessy?”
“oo bagay” wala ako sa mood
Pumunta sa fitting room si Cha at ako naiwan sa labas, parang ang sakit ng pusong ko, wrong timing naman oh, kung kelan nasa wrong place ako dun pa ata ako dadatnan. Wala pa man din akong dala
“bessy may problema ba?” tanong ni Cha sa akin, nakahawak kase ako sa puson ko
“may ano ka ba..”
“anong ano bessy”
“extra”
“extrang?”
“napkin” bulong ko sa kanya, bat kase ngayon pa ko nadatnan
“oo bessy meron,girlscout ata to” buti na lang, binigay na niya sa akin yung napkin
“bessy san ba yung CR?”
“naku bessy sa baba pa”
Aish tatakbuhin ko na lang, aalis na sana ako kaso sabi ni bessy may tagos daw ako, naku! patay, pinahiram niya sa akin yung bag niya buti na lang at medyo mahaba, pinasok ko agad yung napkin sa bag niya at tumakbo na ako
Nasa third floor ako ng department store, ang layo pa ng tatakbuhin ko, dapat may CR kase dito eh, kaso wala , ang sakit pa man din ng puson ko, ang malas ko naman.
Nang makarating na ako sa first floor ng department store ay lumabas na ako agad, ang daming tao, patay! Tumakbo na lang ako kahit marami akong nabubunggo.
Hanggang sa matanaw ko na yung CR ng mall kaso may biglang sumigaw na lalaki, at alam kong ako ang tinatawag niya, bakit niya pa sinigaw, ayokong lumingon, ang shunga ko talaga, bat ko nahulog yun! Asar
“MISS NAHULOG MO!”
“MISS NAPKIN MO NAHULOG MO!”
Ang ingay niya putek! Kailangan talagang isigaw, napayuko ako kase mukang tumitingin sila sa akin, nakakahiya, nasa mall kamitapos isisigaw niya yun, sino ba yang walang modong sumisigaw na yan.
Gusto kong lingunin yung sumisigaw pero nagpatuloy na lang ako sa paglakad papuntang CR, tae! Ano pang gagawin ko dito kung wala na yung aish! yung ano ko.
Papasok na sana ako sa CR kaso may kumukublit sa likod ko. sino nanaman to?
“oy miss napkin mo, di mo ba kukunin?” ay putek! Bat isang lalaking katulad niya pa ang nakapulot ng napkin ko, isang gwapong nilalang pa ang nakapulot, pero mas lamang parin ang boyfriend ko dito, pero parang mas lamang to, ay ewan basta!
Hinila ko sya kung san walang gaanong dumadaang tao,para patayin, joke! Para walang gaanong makakita sa iaabot niya, bakit lalaki pa ang nakakuha, asar naman oh.
“ANG DYAHE MO! KAILANGAN MO PA TALAGANG ISIGAW NA NAHULOG YAN!”
“eh hindi mo ko nililingon eh”
“edi sana nilapitan mo ko”
“kaya nga nandito ako ngayon”
“tsk! Amina nga!” kinuha ko yung napkin na hawak niya, nakakahiya talaga, napaka epic fail naman.
Parang walang pakialam sa mundo tong lalaking to ah, kahi na maraming ao na kanina ang nakatingin sa kanya, hindi man lang nahiyang isigaw yun, nakakainis!
Tumalikod na lang sya at umalis, nakakaepic fail talaga, nakakadrolls naman to, ano ba yan, kung ikaw kaya ang nasa siwasyon ko noh? Hindi ka kaya
dumiretso na lang ako sa CR at naglagay ng alam niyo na. at pagkatapos pumunta na ako kung san naroon si Cha
“pila bas a CR?”
“ah hindi”
“bat ang tagal mo?”
“may nagchuchuchu kase”
“ah, kaya pala”
Ayoko nang sabihin kay Cha yung nangyare, baka tawanan lang ako, mas lalo tuloy akong naasar sa nangyare sa akin, ang malas ko, kumapit si kamalasan sa likuran ko.
- Writer
