Chapter 4
1513 Words
Chapter 4
Marco POV
Sa tagal ng panahon na nawala ako sa Pilipinas kahit gaanong iwas ang gawin ko sa mga taong konektado sa buhay ng taong ‘yon hindi ko pa rin magagawa dahil kahit anong gawin ko ganoon pa rin ang mangyayari. We have a connection. Naghiwalay nga kami pero may koneksyon pa rin kaming dalawa na ayaw maputol hanggang ngayon.
Andito ngayon ako sa S and P corp. We manage resorts and hotel around the Philippines and that is the field of this business dahil konektado s’ya sa estado ng business ng dalwang pamilya. This is the merge of both empire and to create this company was their idea.
"Sir Ready na po lahat, tatawagin ko na lang po kung nandyan na po ung ka meeting n’yo" sabi sakin ng secretary ko "Okay" tipid ko na sagot sa kanya.
Itong kompanyang to ang nagbigay ng dahilan para umuwi ako dito sa Pilipinas. My father wants me to handle this company.
9:00 am
Its time to meet him again.
"Sir nandito na po sila" sabi n’ya tumango na lang ako saka lumabas ng opisina ko. Paglabas ko may naka bunggo sakin na bata na palagay ko mga 4 to 5 years old "Sorry Mister" she said
"That's Fine next time don't run you might bump into someone or something. Be careful next time" sabi ko sa batang babae "Sophia, I told you not to run" sabi naman ng batang lalaki na hinihingal. Kasing edad lang din ng batang babae siguro mag kapatid sila dahil magkamuka sila.
"I'm sorry kuya" sabi ng bata sa kapatid nito "And remember mom said that don't talk to strangers right, so why are you talking to this guy?" sabi nya saka ako tinuro.
"Excuse me young man I'm not a bad guy here" sabi ko " see kuya. He even help me because I bump into him." Pag tatanggol sakin ng batang babae pero umismid lang ung batang lalaki parang ako lang nung bata ako ganyan din.
"Mister sorry po sa inasal ng kakambal ko. Ako ng po pala si Sophia at sya po si Kiro" pakilala ng batang babae. "Ako naman si Marco" sabi ko sa kanya. Ang cute nilang dalawa. Kung hindi kaya kami nag hiway may anak na din kaya kami. Napailing na lang ako sa naisip ko.
"Sir, tara na po" sabi ng secretary ko. "Okay sige sabi ko"
"Goodbye po" paalam ng batang babae.
Hanggang nawala na sila sa paningin ko. "Bakit may Bata dito?" Tanong ko sa Secretary ni Dad
"Anak po yata ng isa sa board member sir!"
"Ah. Sige Tara na" sabi ko
Pag Pasok ko sa loob wala pa din ung ka meeting ko. Ang tagal.
"Can you get me some coffee."
"Yes sir!"
Later on the door suddenly open and I thought that’s him already but I’m wrong because it’s just my secretary "Sir ito na po ung coffee n’yo,"
"Thank you. Wala pa ba?" Tanong ko at tumingin sa relo ko. It's already 10:00 am pero wala pa din Ang usapan 9:00 am. Tss. Late na nga ako ng ilang minuto kanina late pa rin s’ya!
Marco kalma Lang tandaan mo Tatay ng ex-wife mo Ang kaharap mo hindi kung sino lang!
"Good morning I'm sorry for being lat----" Hindi n’ya na naituloy ang sasabihin nya at natulala same as me. I thought si Tito Ang ka meeting ko Hindi Ang ex-wife ko!
Third person POV
"Kuya I'm Hungry!" Pangungulit Nya sa Kuya Nya "Me too! Ate can we go outside?"
"No! Magagalit mommy nyo"
"Bu-!"
"No more buts! Baby! If you're hungry we can call for a delivery! What do you want?"
"I want pizza and fries!!!!"
"Hmmm???" Nag iisip naman si Sophia "I want ice cream and burger!"
"Okay. Tatawag Lang ako para makapag padeliver na tayo"
"Kuya Tara labas tayo!" Sabi Nya saka dahan dahan na lumabas kasunod Nya ang Kuya Nya. Miya Miya tumakbo na sya. "Sophia!" Sabi ng Kuya ng bigla syang tumakbo. Dirediretso sya Kaya Hindi Nya nakita na May nabunggo na pala sya "Sorry mister" sabi Nya "That's fine next time don't run you might bump into someone or something!" Sabi Nito sakto naman na dumating ang Kuya Nya. Na sermunan tuloy sya nito dahil nakikipag usap sya sa stranger.
After that incident di na sila pinayagan na lumabas ng office ng mommy nila. Nag utos na Lang ung secretary ng mommy nila na bumili ng pagkain sa Kanila "Sophia diba I told you na wag kang tatakbo. Tss."
"Yeah! But I'm hungry na kaya Kuya no!! And I say sorry naman dun sa guy kanina at ang nice nga Nya eh tapos ikaw your so rude to him! Hmmp.!"
"I not rude! And he is a stranger after all!"
"Whatever!!"
"Sophia don't talk to that man again okay"
"Kuya what is your problem ba?" Sophia asked "I just protecting you"
"I'm fine okay and there is nothing wrong kuya he help me pa kaya"
"Sophia do what I say. Mom will get mad if she will know this"
"Whatever kuya" Sophia said and play with his toy meanwhile Kiro was silent the whole time. thinking something.
Sabina POV
I should not agree to attend this f**k*ng meeting kung ang makakameeting ko naman pala ay ung taong iniiwasan ko sa loob ng anim na taon ngayon lang kami nag kita pagkatapos ng pag hihiwalay namin tapos kasama ko pa ngayon ung mga bata. Wrong idea talaga.
"Mag tititigan na Lang ba tayo dito?" Sabi n’ya
"Tss! First of all, I want to know the status of the company for the past month!" Sabi Nya sakin. Right Sabina andito ka para sa meeting. Tungkol to sa business hindi sa feelings mo sa kanya.
"As well as I know maayos naman ang kompanya at walang komplikasyon o anumalya. Mataas din ang sales. Meron Lang Maliit na problema sa isang branch sa Laguna pero stable naman ung iba!" Sabi ko pero di naka takas sakin ung mapanuri nyang tingin na parang may mali sa sinabi ko.
"Maliit na problema? Sure, ka ba na stable talaga? As far as I know medyo lumalaki na ung problema ng branch natin sa Laguna pero hanggang ngayon wala pa din aksyon na nagagawa!" Sabi nito "Anong walang aksyon nag padala na Ako ng Tao para don!"
"For you information Ms.Perez diba dapat ikaw mismo ang pumunta don para nalaman kung ano talaga ung problema at para magawan agad ng aksyon. You cannot give it to any of your employees because you should do that because you are the boss after all!"
"Excuse me Mr. Sandoval diba ginawan ko na nga ng solusyon eh!"
"You call that a solution?! This is crazy!!! Do you have something to do after this meeting?"
"Yes! Why?" Mataray na sabi ko "Well then CANCEL ALL OF YOUR APPOINTMENT TODAY BECAUSE WE ARE GOING TO LAGUNA AFTER 30 minutes do you understand!!!" Utos Nya sakin the f.
"You have no right to tell me what to do!! At wala akong Balak Icancel ang appointment ko!!" Sabi ko. Tapos Bigla syang lumapit sakin "Gaano ba kaimportante yang appointment mo para hindi pwedeng ipacancel !?!" Importante talaga dahil mga anak mo ung kasama ko g@g•
Gusto ko sanang sabihin pero Hindi naman Ako tanga para Gawin yon edi nailabas ko din ung sekreto na sobrang tagal ko ng tinatago.
"I'm going to meet someone today kaya hindi pwede, saka pwede ba kung gusto mo ikaw na lang!"
"How irresponsible are you! Naturingan kapaman din na boss pero irresponsible ka pala. Ganyan ka ba lagi puro sarili mo lang ang iniisip mo. No doubt kaya tay---" I cut him off wala syang karapatan na pagsalitaan ako ng ganyan.
"You don't have the right to say that I am an irresponsible boss, at para ungkatin ang nakaraan. Kung gusto mo sige sasama na ‘ko, letche!!" Sabi ko saka nag walk out
Kainis!! Nakakainis sya sobra!!!
"Clear my schedule for today!" Sabi ko sa secretary ko "Eh mam Paano po ung Dalawa!" Kainis naman kasi ehh
"I'll talk to them!"
"Okay po!"
"Mommy!!" Salubong nila sakin pag Pasok ko ng office "Are we leaving na mommy? I'm bored eh!"
"Sorry baby but di tayo makakapaglibot today kasi May gagawin si mommy." Sabi ko bigla naman lumungkot ung Muka Nila. Oh no!!
"But you promise mommy and--" my baby boy cut her off "Stop it Sophia mom said she has an important thing to do so just understand her okay!" Sabi Nya sa kapatid
"Minsan na nga Lang kasi natin makasama si mommy eh tapos ngayon di pa pwede!!!!" Mangingiyak na sabi Nya. Kasalan to ng Tatay nyo eh!!
"Baby mommy is sorry, but I will promise na pag maaga Ako nakauwi today mag lilibot tayo ha!" Sabi ko saka sila niyakap
"Mommy isama mo na lang Kaya Kami. Promise behave Lang po Kami don"
"Sorry baby di talaga pwede eh! Wag ka Lang malungkot okay!!"
(Knock knock)
Tapos biglang bumukas ung pintuan Kaya napatingin Kami don
"Papa!!" Sabay na sigaw nung Dalawa
Oh no!
- Writer
