"อื้อหือ...สวยซะด้วย" ทันทีที่เสี่ยหนุ่ยเห็นหน้าเธอ เขาก็เอ่ยออกมาด้วยท่าทางชีกอ อิงดาวรู้สึกกลัวเหมือนกัน แต่จะทำยังไงได้ล่ะก็เธออยากได้เงินจากเสี่ยหนุ่ยนี่นา
"สวัสดีค่ะเสี่ย" อิงดาวยกมือไหว้ชายที่อายุรุ่นราวคราวพ่อเธอ
"นั่งลงก่อนสิมีอะไรจะให้เสียช่วยพูดมาได้เลย" เสี่ยหนุ่ยเอ่ยออกมาด้วยความพึงพอใจ ถ้าได้ผู้หญิงคนนี้ เขาคงจะมีความสุขไม่น้อย ถ้าต้องแลกกับเศษเงินเล็กๆ น้อยๆ ของเขา เขายินดีที่จะจ่ายแน่ๆ ขึ้นอยู่กับว่ าเธอจะเสนอเงื่อนไขอะไรให้กับเขาเท่านั้นแหละ
"หนูต้องการยืมเงินเสี่ยสองแสนจ่ะ หนูจะเอาไปใช้หนี้แทนพ่อ" อิงดาวเอ่ยออกมาด้วยความลำบากใจ มันเป็นเรื่องที่น่าละอายเหลือเกินที่มาพูดหยิบยืมเงินกับคนที่เธอไม่ได้รู้จักเลยสักนิด
"แล้วหนูมีอะไรมาให้เสี่ยล่ะ คนอย่างเสี่ยถ้าให้เสี่ยจ่าย เสี่ยก็ต้องมีอะไรตอบแทนนะ" เสี่ยหนุ่ยพูดด้วยท่าทางชีกอ แน่นอนว่าอิงดาวรับรู้อยู่แล้วว่าจะต้องจบแบบนี้ แม้จะเสียใจแต่ก็ยังดีกว่าที่เธอไม่สามารถช่วยอะไรบิดาได้เลย
"เสี่ยอยากได้อะไรคะหนูไม่รู้จะให้อะไรเสี่ย" อิงดาวตอบออกไปด้วยความไม่รู้จริงๆ เธอไม่รู้จะให้อะไรเสี่ยหนุ่ย มูลค่ามันถึงจะเพียงพอกับเงินที่เธอจะยืมเสี่ยหนุ่ย
"คนอย่างเสี่ย ถ้าของที่จะมาแลกมันไม่คุ้ม เสี่ยก็ไม่เอานะบอกเลย" เสี่ยหนุ่ยยังเอ่ยอย่างไว้เชิง
"แล้วอะไรล่ะคะที่จะแลกกับเงินตั้งมากมายของเสี่ยได้" อิงดาวยังเอ่ยถามออกไปด้วยท่าทางซื่อๆ เธอไม่คิดว่าเสี่ยหนุ่ยจะต้องการตัวเธอ เธอมันแค่เด็กกะโปโลคนนึงเท่านั้น เธอคิดว่าเป็นเงื่อนไขอย่างอื่นที่เสี่ยหนุ่ยจะยื่นกับเธอเสียมากกว่า
"ตัวหนูไง ถ้าหนูยอมนอนกับเสี่ย สักสามสี่ครั้ง เงินสองแสนบาท เสี่ยก็จะให้หนูยืม แล้วก็ผ่อนชำระเป็นรายเดือนไป ส่วนดอกเสี่ยไม่คิดนะ เพราะเสี่ยได้ดอกจากตัวหนูแล้ว" ในที่สุดเสี่ยหนุ่ยก็เอ่ยในเจตนาเดิมที่แท้จริงของเขาออกมา แน่นอนว่าฝ่ายหญิงถึงกับตกใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่เกินคาดที่เธอคิดไว้หรอก แต่ตอนนี้เธอกำลังคิดหนักว่าเธอจะยอมแลกกับสิ่งที่เสียหนุ่มต้องการหรือไม่
"เอ่อ...ให้หนูส่งดอกแทนไม่ได้เหรอคะเสี่ย" อิงดาวเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย และตอนนี้เธอก็ไม่รู้ว่าเธอควรจะตัดสินใจอย่างไร เธอจะได้เงินไปคืนภูผาแน่ๆ แต่เธอต้องแลกกับความบริสุทธิ์ของเธอ มันคุ้มกันหรือเปล่า เธอยังไม่รู้เลย
"เสี่ยไม่ได้ทำการกุศลนะหนู ถ้าหนูไม่รับเงื่อนไขของเสี่ยหนูก็กลับไปเลย อย่ามาทำให้เสี่ยเสียเวลา" เสี่ยหนุ่ยเอ่ยออกมาอย่างเด็ดขาด คนที่มันร้อนเงิน มันไม่มีทางปฏิเสธเงื่อนไขดีๆ แบบนี้หรอก เขาได้ทั้งตัวของเด็กคนนี้ฟรีๆ แล้วแถมยังได้เงินสองแสนคืนอีก คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม ส่วนเงินค่าดอกเบี้ยเล็กๆ น้อยๆ มันก็แค่เศษเงินสำหรับเขา
"หนูตกลงก็ได้ค่ะเสี่ย" เพราะกลัวไม่ได้เงิน ทำให้อิงดาวต้องตอบตกลงออกไป นาทีนี้เธอบอกได้เลยว่าเธอเครียดเหลือเกิน มันหนักอึ้งอย่างที่เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน