หรงจื่อมิเคยมาขอพบนางเป็นการส่วนตัวมาก่อน หลังจากที่เขาส่งหนังสือหมั้นหมายมาที่จวนตระกูลไป๋แล้ว ก็แทบจะไม่ติดต่อกับนาง
หากนางไม่ยกเรื่องของอวี้หลิงมาเป็นข้ออ้าง เขาก็แทบจะไม่ยอมออกไปที่ใดกับนางเลย ที่ร้านผ้าที่นางไปเลือกซื้อผ้าใช้ในวันงานหมั้นหมาย ก็เป็นที่นางสืบจนรู้ว่าอวี้หลิงนางจะออกมาจากจวนเพื่อลองชุดที่สั่งตัดไว้
แม้จะรู้ดีว่าที่หรงจื่อยอมออกมาเลือกผ้าเป็นเพื่อนนาง ทั้งยังพูดเอาใจนาง ก็เพื่อให้อวี้หลิงยอมตัดใจจากเขา แต่นางก็ยังไม่สน ขอแค่เพียงเขาทำดีกับนาง ไม่ว่าในใจจะคิดสิ่งใดอยู่ก็ตาม
ถุงหอมก็เช่นกัน นางปักให้เขานับตั้งแต่ที่รู้ว่าเขายินยอมจะหมั้นหมายกับนาง แต่ก็ไม่เห็นจะคิดพกติดตัว ถึงกลิ่นด้านในที่นางเลือกใช้จะเหมือนกับของอวี้หลิง แต่เขาก็ยังพกของอวี้หลิงไม่ห่าง
หากไม่ใช่ว่าต้องไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชาตระกูลจาง ที่มีอวี้หลิงนางไปด้วย หรงจื่อคงไม่คิดจะหยิบของไป๋ซีม่านมาห้อยอยู่ข้าง
