ฉันจะพาขึ้นสวรรค์ทั้งคืน nc++

659 Words
“ปล่อยนะไอ้บ้า” หญิงสาวดิ้นรนหนีจากอ้อมกอดอุ่น แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งถูกกอดรัดไว้แน่นยิ่งกว่าเดิม นั่นยิ่งสร้างความไม่พอใจให้กับหญิงสาวเป็นอย่างมาก “คิดว่าการแต่งงานเป็นเรื่องเล่นอย่างงั้นเหรอ คิดผิดแล้วล่ะยัยแม่มด ในเมื่ออยากเป็นเมียฉันใจจะขาด คืนนี้ฉันจะพาขึ้นสวรรค์ทั้งคืนแน่นอน” อิธานยิ้มเยาะ “ไหนบอกว่าไม่ชอบยัยหน้าจืดแบบฉันไง แล้วจะลดตัวลงมาเกลือกกลั้วกับฉันทำไม” หญิงสาวเริ่มมีน้ำตา เธอรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที แม้ว่าจะเคยตกเป็นของเขามาแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้เตรียมใจมาว่าจะต้องตกเป็นของเขาอีก เพราะท่าทีที่เขาแสดงออกมันชัดเจนเหลือเกินว่าเขาไม่อยากแต่งงานกับเธอ เพราะฉะนั้นเขาก็ไม่น่าอยากจะมายุ่งเกี่ยวกับเธออีกอย่างแน่นอน “ก็ในเมื่อเสียสินสอดไปแล้วก็ต้องถอนทุนคืนให้คุ้มสิ” อิธานยังคงรัดรึงที่ร่างงามไม่ปล่อย มือหนาของชายหนุ่มลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาวที่ยังอยู่ภายใต้ชุดเจ้าสาวแสนสวย “หยาบคายที่สุด ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ” น้ำค้างยังคงดิ้นรนหนีไม่หยุดหย่อน “ทำอย่างกับไม่เคย เลิกดิ้นได้แล้ว แล้วก็ตั้งใจทำหน้าที่เมียซะที” อิธานกล่าวก่อนจะกระชากชุดเจ้าสาวแสนสวยออกจากร่างงามเสียจนมันขาดวิ่น รอยแดงที่เกิดจากการบาดของชุดเจ้าสาวทำให้หญิงสาวต้องเจ็บแปลบทันที เธอดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจ แววตาของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้สนใจแต่อย่างใด เขาจัดการฉีกทุกอย่างที่ขวางหน้าเพื่อระบายความไม่พอใจที่เกิดขึ้น แม้ว่าเธอจะพยายามเท่าไหร่ แต่เธอก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้ ส่งผลให้ตอนนี้ร่างบางมีเพียงชั้นในลูกไม้สีขาว และแพนตี้จิ๋วสีขาวห่อหุ้มกายของตนเองเท่านั้น เธอเอามือปิดส่วนบนและส่วนล่างของตนเองด้วยความอาย ในขณะที่อิธานก็ยอมปล่อยอ้อมกอดของเขา เพื่อมาจัดการกับชุดเจ้าบ่าว เพียงไม่นานร่างสูงของเขาก็ปราศจากอาภรณ์ขวางกั้น ระหว่างที่เขาจัดการตนเองอยู่นั้น เจ้าสาวของเขาก็จะวิ่งเข้าไปหลบในห้องน้ำ แต่เป็นชายหนุ่มที่ไวกว่า เขาวิ่งเข้าไปคว้าร่างของหญิงสาวไว้ได้ “ปล่อยนะ” หญิงสาวกระทุ้งศอกเข้าที่ท้องของชายหนุ่ม แต่เขาก็ไวกว่าเขาจึงหลบเธอได้อย่างง่ายดาย “พูดเป็นอยู่คำเดียวเหรอ อย่าหวังว่าฉันจะปล่อยเธอไป อย่าลืมนะ บ่วงนี้เธอเป็นคนสร้างมันขึ้นมาเอง” สิ้นเสียงของชายหนุ่มแพนตี้จิ๋วก็ถูกดึงทึ้งจนขาดวิ่น เขากระชากมันโยนลงไปที่พื้น ทำให้หญิงสาวน้ำตาคลอด้วยความเสียใจ ท่าแท้ของอิธานก็ไม่ต่างจากผู้ชายกักขฬะทั่วไป แต่จะโทษใครได้เล่า ในเมื่อเธอเป็นคนสร้างเรื่องนี้ขึ้นมาเอง เพราะฉะนั้นเธอก็ต้องยอมรับผลที่เกิดขึ้นจากการกระทำของเธอเอง เมื่อชายหนุ่มจัดการกับแพนตี้จิ๋วเรียบร้อยแล้ว เขาก็หันมาจัดการกับบราเซียตัวเก๋ เพียงไม่นานมันก็ตามเจ้าแพนตี้จิ๋วไปติดๆ รอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏบนใบหน้าของชายหนุ่ม แต่เมื่อมองไปเห็นคราบน้ำตาของหญิงสาวก็ทำให้เขารู้สึกสงสารเธอขึ้นมา เขาพยายามข่มความสงสารนั้นไว้ เพราะเขาต้องการให้หญิงสาวได้บทเรียน ในเมื่อเธอเลือกที่จะเป็นภรรยาของเขา เธอก็ต้องยอมรับให้ได้ว่าการเป็นภรรยาไม่ใช่เป็นแต่เพียงในนามเท่านั้น แต่ยังต้องยอมรับการมีสัมพันธ์ทางกายกับเขาด้วย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD