“เธอก็เห็นว่าฉันเมา แล้วยังจะมาบังคับให้รับผิดชอบอีก” อิธานถอนหายใจไปหลายครั้งหลังจากที่ได้ฟังความต้องการของหญิงสาว
“มันไม่เกี่ยวหรอกว่าเมาหรือไม่เมา แต่มันสำคัญที่ว่าคุณมีความรับผิดชอบมากพอมั้ย” น้ำค้างกล่าวด้วยเสียงขุ่น เธอไม่อยากให้เขามองว่าเธออยากจับเขา แต่สิ่งที่เธอเสียให้กับเขานั่นก็คือสิ่งที่มีค่าที่สุดเช่นกัน เพราะฉะนั้นเศษเงินที่เขาโยนให้มันเทียบไม่ได้เลยสักนิดกับสิ่งที่เธอต้องเสียให้กับเขา
“นี่เธอจะบังคับให้ฉันแต่งงานกับเธอให้ได้ว่างั้นเถอะ” อิธานรู้สึกเหมือนกำลังถูกต้อนให้จนมุม เขายอมรับว่าเขาผิด แต่เขาก็ยังทำใจไม่ได้ที่ต้องรับผิดชอบผู้หญิงตรงหน้านี้
“ใช่ ถ้าคุณไม่ตกลง ภาพวงจรปิดที่เกิดขึ้นเมื่อคืนจะถูกเผยแพร่ออกไป ฉันคงไม่เสียชื่อเสียงเท่าไหร่หรอก เพราะฉันมันแค่ผู้หญิงโนเนม แต่พ่อซุปตาร์ใหญ่อย่างคุณ ถ้าต้องถูกฟ้องร้องด้วยเรื่องข่มขืนผู้หญิง คงไม่ต้องให้บอกนะว่าอนาคตในวงการคุณจะจบยังไง” น้ำค้างแสร้งทำเข้มแข็งเพื่อข่มขู่ชายหนุ่ม แท้ที่จริงแล้วเธอรู้สึกหวั่นเกรงเหลือเกินว่าคำขู่ของเธอมันจะไม่เป็นผลกับเขา
“แล้วใครมันจะไปเชื่อเธอล่ะ” อิธานกล่าวเสียงแข็ง แต่ในใจก็รู้สึกหวาดหวั่นไม่ใช่น้อย
“คนส่วนใหญ่ต้องเห็นใจผู้หญิงอย่างฉันอยู่แล้ว ยิ่งมีภาพจากวงจรปิดเก้าสิบเปอร์เช็นต์เขาก็ต้องเชื่อฉัน คุณเตรียมตัวลาวงการได้เลยคุณอิธาน” น้ำค้างยิ้มเยาะ ในเมื่อเขาดูถูกเธอ เธอก็จะผูกมัดเขาไว้ด้วยคำว่ารับผิดชอบ
“เธอนี่มันร้ายยิ่งกว่าแม่มดอีกนะ อยากให้ฉันรับผิดชอบนักใช่มั้ย ได้!! ฉันจะรับผิดชอบเธอ แต่เธอจำไว้อย่างนะ เธอจะไม่มีวันเป็นคนที่ฉันรัก” อิธานเกรี้ยวกราดใส่หญิงสาว เพื่อเป็นการบ่งบอกถึงความไม่พอใจของตนเอง ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่าน้ำเสียงของเขามันทำให้หญิงสาวรู้สึกเศร้าใจเหลือเกิน แต่ในเมื่อเธอเลือกที่จะทำเช่นนี้ เธอก็ต้องยอมรับให้ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
“ค่ะ ฉันไม่ได้หวังให้คุณมารักฉันอยู่แล้ว เพราะคนอย่างฉันมันไม่มีค่าอะไรให้คุณมารัก ฉันก็แค่อยากทรมานคุณเล่นก็เท่านั้นเอง แล้วฉันเบื่อเมื่อไหร่ฉันจะเป็นคนไปจากคุณเอง” น้ำค้างกลั้นใจเอ่ยออกไป เธอไม่อยากให้เขาดูถูกเธอมากกว่านี้แล้ว แม้ว่าเธอจะไม่เคยมีความคิดเช่นนี้ แต่เพราะต้องการเอาชนะเขา เธอจึงพูดแบบนั้นออกไป
“ได้ ในเมื่ออยากจะแต่งงานกับฉันนัก ฉันก็คงไม่ขัดศรัทธาหรอก เธอเตรียมรับกับผลการกระทำของเธอในวันนี้ก็แล้วกัน” อิธานลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำ เมื่อเห็นว่าร่างสูงจากไปด้วยความฉุนเฉียว หญิงสาวก็รีบลุกขึ้นแต่งตัว ก่อนที่จะเดินออกจากห้องของชายหนุ่มไปทันที
หลังจากที่ประตูปิดลงน้ำตาของหญิงสาวก็ไหลออกมาด้วยความเสียใจ เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอทำนี้มันถูกต้องหรือไม่ แต่ยังไงเมื่อเดินหน้าแล้วหญิงสาวก็ไม่มีวันถอยหลังกลับอย่างแน่นอน คนอย่างอิธานควรจะรู้ว่า เขาไม่ควรตีราคาของเธอด้วยเงิน ถ้าเขาเปลี่ยนเป็นคำขอโทษด้วยความรู้สึกผิด บางทีเรื่องอาจจะไม่จบเช่นนี้