สองเดือนต่อมา
@บ้านอลิซ 21.30 น.
“ยายคะ นอนหรือยังคะ?” ฉันที่ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ เดินเข้าไปหายายในห้องที่ยังคงเปิดไฟสว่างจ้าอยู่
“ยังเลยลูก อลิซมีอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ อลิซแค่นอนไม่หลับ” ที่นอนไม่หลับเป็นเพราะว่าฉันตื่นเต้นมากไปหน่อย ตื่นเต้นยิ่งกว่าวันหมั้นซะอีก
“เป็นอะไรหืม ตื่นเต้นเหรอเรา” ยายมักจะรู้ทันฉันตลอด ซึ่งก็ไม่แปลกใจเพราะยายเคยอาบน้ำร้อนมาก่อนนี่นา
“ไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะ ว่าอลิซกำลังจะแต่งงาน ยายว่าชีวิตคู่ของอลิซจะราบรื่นไหม?”
“ยายเคยบอกอลิซแล้วไงจำได้ไหม?”
“จำได้ค่ะ แต่ว่าอลิซก็ยังไม่มั่นใจ”
“ฟังยายนะลูก การใช้ชีวิตคู่มันขึ้นอยู่กับคนสองคน นั่นก็คือตัวอลิซกับพี่เพทายเอง ยายเชื่อว่าถ้าทั้งสองคนมีความซื่อสัตย์ซื่อตรงต่อกัน รู้จักให้อภัยซึ่งกันและกัน มีอะไรที่ไม่เข้าใจก็เปิดอกคุยกัน ยายเชื่อว่าความรักและชีวิตคู่ของอลิซจะยั่งยืนตลอดไป” ยายยังคงพูดเหมือนเดิม พูดเห
