ด้านอลิซ
“อลิซจ๊ะ อลิซ”
“ค คะ ว่าไงคะพี่เจนนี่” ฉันที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ ถึงกับตกใจเมื่อจู่ๆ พี่เจนนี่ก็เรียกชื่อฉันซะเสียงดัง
“โทรศัพท์สั่นตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว พี่เรียกอลิซนานแล้วด้วย” พี่เจนนี่ว่าพลางชี้นิ้วไปยังโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้า ซึ่งพอฉันเห็นแบบนั้นฉันก็รีบหยิบขึ้นมาดูอย่างไว ก่อนจะเห็นว่าเป็นใครที่โทรเข้ามา
“ขอบคุณนะคะ อลิซขอไปคุยโทรศัพท์แป๊บนึงนะ” พูดจบฉันก็รีบเดินเข้ามาทางห้องแต่งตัวของพนักงานทันที ก่อนที่จะรีบโทรกลับหาสายที่ไม่ได้รับเมื่อกี้
คุณเพทาย
ตู๊ดดดดด!
(อยู่ไหน? โทรไปทำไมไม่รับ) รอสายไม่นาน เสียงจากปลายสายก็ดังขึ้นมา แล้วทำไมต้องทำเสียงดุด้วยนะ
“หนูทำงานค่ะ พี่เพทายมีอะไรหรือเปล่าคะ” ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมฉันถึงเรียกเขาว่าพี่ เพราะทุกคนรู้ดีอยู่แล้ว
(เลิกงานแล้วรอฉันหน้าผับ เข้าใจไหม)
“พี่จะไปส่งอลิซที่บ้านเหรอคะ?” เพราะเมื่อสามวันก่อนเขาก็พึ่งไปส่ง
