เช้าวันต่อมา..
“เดี๋ยวนี้พี่วีไม่ออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่เหมือนเมื่อก่อนเลยนะคะ”
“ก็เราแพลนจะมีลูกกันแล้วนี่ ดังนั้นพี่อยากใช้เวลาอยู่กับออมให้ได้มากที่สุด”
“งั้นวันนี้ออมขอตามพี่วีไปทำงานด้วยได้มั้ยคะ”
“น้องติณณ์ขอไปด้วย”
“แต่แม่เกรงว่าน้องติณณ์จะไปรบกวนคุณพ่อเปล่าๆ”
“ให้ลูกไปเถอะ นานๆทีเราจะได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา”
“คุณพ่อค้าบ น้องติณณ์อยากให้พี่ญาดาไปด้วย”
“คือพี่ญาดามีงานบ้านที่ต้องทำ”
“ให้เธอไปเถอะ ออมจะได้ไม่เหนื่อยมาก”
“เอางั้นก็ได้ค่ะ”
“ได้ยินแล้วใช่มั้ยว่าวันนี้เธอต้องตามไปดูแลลูกชายฉันที่ไร่องุ่น”
“ได้ยินค่ะ”
“ได้ยินแล้วก็ไปเตรียมร่มเตรียมน้ำดื่มและของใช้ส่วนตัวของลูกชายฉันเลย”
“ค่ะ นายใหญ่”
“พี่วีไม่ได้มีแผนอะไรใช่มั้ย”ทันทีที่หญิงสาวเดินออกจากไปผู้เป็นภรรยาก็หันไปถามสามีด้วยความกังวลว่าเขามีแผนการบางอย่าง
“นี่ออมเห็นพี่เป็นคนยังไงกัน”
“ก็พี่วีมีอคติกับญ
