ซ่อนรักสวาทจำแลง 4 เบื่อ
หลังจากที่มีปากเสียงกับฆอเกผู้เป็นบิดาอเล็กซ์ซานเดอร์ได้ขับรถออกจากคฤหาสน์ทันที รถซุปเปอร์คาร์คันหรูขับมุ่งไปทางทิศเหนือของแคว้นซึ่งมันเป็นคฤหาสน์หลังใหญ่ของเขาที่จูเลียผู้เป็นมารดาเคยอยู่ คฤหาสน์ที่เคยเต็มไปด้วยความสุขแต่ตอนนี้มันเหลือแค่เพียงความทรงจำเท่านั้น
บาร์เซโลนาถือเป็นบ้านเกิดของชายหนุ่ม ทุกๆอย่างทุกๆความทรงจำทุกๆความรู้สึกมันกองรวมอยู่ที่นี่หมด หลังจากที่รถจอดเทียบประตูคฤหาสน์ เหล่าบรรดาคนรับใช้และคุณพ่อบ้านที่มีนามว่าออกุสโตต่างพากันดีอกดีใจที่เก็นเจ้านายหนุ่มแวะเวียนเข้ามาทุกคนต่างพากันรอยืนต้อนรับด้วยใบหน้าที่เบิกบาน
"สวัสดีครับนายน้อย" คุณพ่อบ้านออกุสโตกล่าวคำทักทายผู้เป็นนาย
"อืมม..คุณพ่อบ้านฉันจะไปสวนข้างหลังให้ใครยกกาแฟไปให้ที"
"ครับนายน้อย"
ชายหนุ่มก็เดินตรงไปที่สวนหลังบ้าน เขามองไปรอบๆภาพเหตุการณ์เก่าๆต่างก็ผุดขึ้นมาใบหน้าแสนสวยของผู้เป็นมารดาอย่างจูเลียที่กำลังนั่งลูบหัวลูกชายตัวน้อยบนม้านั่งสีขาว เด็กชายที่กำลังทานขนมไปคุยหยอกล้อกับแม่ไปมันทำให้ใบหน้าของเขาร้อนผ่าว ร้อนไปจนถึงหัวตาและเหมือนจะมีน้ำใสๆหยดออกมาถ้าไม่ได้ยินเสียงจากบุคคลอื่นเสียก่อน
"กาแฟมาแล้วครับนายน้อย"
"ฉันเปลี่ยนใจ" อเล็กซ์ซานเดอร์ลุกขึ้นเต็มความสูงก่อนที่จะเดินออกไปจากตรงนี้ทันที คุณพ่อบ้านออกุสโตและคนรับใช้ที่กำลังยกกาแฟพร้อมของว่างมาต่างพากันงวยงงกับท่าทางอาการของเจ้านายหนุ่ม แต่ก็ไม่มีผู้ใดที่จะกล้าเอ่ยปากถาม
อเล็กซ์ซานเดอร์ขับรถออกมาจากคฤหาสน์เขามุ่งหน้าไปที่ทางทิศตะวันตกประมาณ10ไมล์ ที่นั่นเป็นสุสานฝังศพของมารดาของเขา ชายหนุ่มจอดรถไว้ข้างๆต้นไม้ใหญ่แล้วเดินตรงไปยังสุสาน
"ผมมาเยี่ยมนะครับแม่" ชายหนุ่มยืนตรงมือกุมกันไว้ข้างหน้าพร้อมกับหลับตาลงอย่างช้าๆ เขายืนนิ่งอยู่แบบนี้ประมาณห้านาทีจากนั้นชายหนุ่มกลับหลังหันเดินไปขึ้นรถ
เขาขับรถออกจากแคว้นกาตาลุญญาทันที จุดหมายปลายทางคือเมืองหลวงอย่างมหานครมาดริด อเล็กซ์ซานเดอร์ขับรถกลับไปที่สำนักงานของเขา แต่ชั้นบนสุดคือชั้นที่ยี่สิบเป็นเพ็นเฮ้าส์สุดหรูที่เจ้าตัวอาศัยอยู่
ลิฟท์ตัวใหญ่ถูกเปิดออกด้วยรีโมทคอนโทลที่ล้ำสมัยรถซุปเปอร์คาร์คันหรูขับเคลื่อนเข้าไปจอดข้างในก่อนที่ประตูลิฟท์จะค่อยๆปิดลงพร้อมกับลิฟท์ตัวใหญ่ที่นำพารถคันโปรดเลื่อนขึ้นไปยังชั้นสิบเก้าที่เป็นลานจอดรถทั้งชั้น
"ทำไมกลับมาเร็วจังครับ ผมนึกว่านายจะค้างกับนายท่านเสียอีก"
"มึงก็รู้ว่ากูกับพ่อคุยกันได้ไม่เคยถึงชั่วโมง"
"ครับผมทราบ แล้ววันนี้นายจะออกไปไหนไหมครับผมจะได้เตรียมรถและสแตนด์บายคนไว้"
"อืม...ค่ำๆกูจะเข้าผับ"
"ครับนาย" สิ้นเสียงเจ้านายหนุ่มเปโดรลูกน้องคนสนิทที่เป็นทั้งเลขาและมือขวารีบรับกุญแจรถและขับไปจอดประจำช่องของมัน
อเล็กซ์ซานเดอร์ได้ร่วมลงหุ้นเปิดผับหรูใจกลางมหานครมาดริดร่วมกับเพื่อน เขาร่วมหุ้นลงทุนเพราะคำชวนจากเพื่อนฝูงซึ่งเจ้าตัวไม่ได้คิดเรื่องผลกำไรอะไรอยู่แล้วเพราะธุรกิจของเขาที่ทำอยู่นั้นมันสร้างเม็ดเงินมหาศาลให้กับตระกูลเอลเรการ์เซีย และที่สำคัญเจ้าตัวเป็นคนที่ชอบดื่มจึงยอมตกลงสำหรับธุกิจนี้
ค่ำ...
Salud Pub (ซาลูด ผับ) ผับหรูใจกลางเมืองที่มีนักท่องราตรีทั้งหลายหลั่งไหลเข้ามาหาความสำราญใจไม่ว่าจะเป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติ ดารา เซเลป และนักธุรกิจทั้งหลายที่มาเปิดห้องวีไอพีหารือตกลงเกี่ยวกับธุรกิจ ลูกค้าเหล่านี้ล้วนเป็นกลุ่มคนชั้นสูงทั้งนั้นจึงไม่แปลกที่ผับของเขาจะโด่งดังไปทั่วยุโรป
อเล็กซ์ซานเดอร์มาถึงผับในตอนหัวค่ำ วันนี้เขาลือกที่จะนั่งชั้นล่างตรงเคาน์เตอร์บาร์ เป็นเพราะเรื่องเมื่อเช้าทำให้ชายหนุ่มดื่มน้ำอัมพันสีทองเข้าไปราวกับว่ามันคือน้ำเปล่า
"อ้าวเฮ้ย! ทำไมมานั่งตรงนี้วะ" อันเดรสเพื่อนของเขาหนึ่งในหุ้นส่วนของผับนี้กล่าวขึ้นพร้อมกับดึงเก้าอี้ตัวสูงมานั่งลงใกล้ๆเพื่อน
"เอาวิสกี้" อันเดรสบอกกับบาร์เทนเดอร์ที่กำลังยืนรับออเดอร์
"กูเบื่อ ไม่อยากนั่งคนเดียว"
"เบื่อ? แล้วทำไมไม่เรียกเด็กมาวะ"
"อืม...กำลังคิดอยู่"
"กูว่าคงไม่ต้องแล้วแหละ มึงดูโต๊ะโน้นจ้องมึงตาเป็นมันเลย หล่อนคือดาราตัวท็อปที่กำลังมาแรงในตอนนี้เลยนะ" อเล็กซ์ซานเดอร์หันไปตามที่เพื่อนโบ้ยปากเขาก็เจอสาวสวยผมบลอนด์หุ่นดีอยู่ในชุดเดรสสีดำที่มันวาบหวิวล่อตาล่อใจ
เมื่อทั้งสองจ้องตาก็เป็นอันรู้กัน สาวผมบลอนด์เดินนวยนาดอวดหุ่นและชุดที่เจ้าตัวสวมใส่แบบโนบราเข้ามาชนแก้วและสนทนากันไม่กี่ประโยคทั้งสองก็เดินคลอเคลียออกจากผับไปโดยไม่สนใจอันเดรสที่นั่งอยู่ตรงนั้นเลย
"อ้าวเฮ้ย!! ไม่สนใจเพื่อนเลย กูอุตส่าห์มานั่งเป็นเพื่อน" เสียงบ่นที่ไม่จริงจังของอันเดรสที่บ่นตามหลังเพื่อนอย่างอเล็กซ์ซานเดอร์