EPISODE 22 โรคขี้เอา

2049 Words

​ ​ ​ สบายดี บาร์ 'ฉันชอบเธอเพราะฉันชอบเธอ ต้องการเหตุผลอะไรไปมากกว่านี้วะเหรอไอ ...ฉันถามจริง' ฉันรู้ว่าเวลานี้มันไม่ใช่เวลาดื่ม เเต่ฉันเเค่ไม่อยากอยู่ห้องเงียบๆ คนเดียวก็เลยออกมาอะไรดื่มเเล้วก็ฟังเพลงเงียบๆ คนเดียว หมอนั่นเอาจริงใช่ไหมเนี่ย.. 'เเต่ฉันอยากอยู่คนเดียว...' เเล้วดูสิ่งที่ฉันตอบกลับเขาไป มันไม่น่าให้อภัยเลยเเม้เเต่นิดเดียว เขาอุตส่าห์ช่วยชีวิตฉันไว้ตั้งหลายรอบ ทำไมฉันถึงทรยศต่อคนที่เขามีบุญคุณได้ถึงขนาดนี้ เเต่ฉันเเค่ไม่มั่นใจ ...เพราะผู้หญิงคนนั้น เธอดูเหมือนมีอะไรบางอย่างกับซีโน่ ฉันไม่กล้าถามเขา...ก็เลยบอกออกไปเเบบนั้น สุดท้ายก็มานั่งคิดมากซะเอง.. "นั่งคนเดียวเหรอครับ" "เห็นผีที่ไหนสักตนป่ะคะ"ฉันตอบกลับเเล้วยกคิ้วถาม ถามคำถามที่ไม่น่าตอบเลยเเม้เเต่นิดเดียว ...ไม่น่าดื่มเลยตู "ให้ผมนั่งเป็นเพื่อนนะ" "ตามสบายค่ะ" ฉันโบ้ยมือไล่ ดูจากหน้าตาน่าจะเด็กกว่าฉัน อย่างท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD