INTRO
945 Words
ความลับสุดซาบซ่าของเพื่อนสนิท…
เหมาะสำหรับเยาวชน18ปีขึ้นไป
INTRO
ร่างขาวเนียนไร้เสื้อผ้าปกปิดค่อยๆ พลิกตัวนอนตะแคงข้างเมื่อรู้สึกปวดเมือยจากการนอนท่าเดียวมานาน แต่พอขยับตัวเพียงนิดก็รู้สึกเจ็บแสบและหน่วงตรงกลางหว่างขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
‘อือ!’ หญิงสาวส่งเสียงครางเบาๆ และค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาพร้อมความรู้สึกหนักทึ้งที่หัว ทันทีที่สายตาปรับแสงได้เธอก็กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องที่ไม่คุ้นเคย ภายในห้องถูกตกแต่งด้วยข้าวของเครื่องใช้โทนสีเข้มจนน่ากลัว ความมืดสลัวและกลิ่นหอมสะอาดที่ไม่คุ้นเคยทำให้หญิงสาวรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องขึ้นมา เพราะห้องนี้ไม่ใช่ห้องของเธอแน่นอน และก็ไม่น่าจะใช่ห้องของผู้หญิงด้วย
‘นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!’ เป็นคำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของหญิงสาวที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เธอจำได้แค่เพียงว่าเธอไปกินเลี้ยงฉลองกับกลุ่มเพื่อนสนิท และเพื่อนของเธอก็คะยั้นคะยอให้เธอลองดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ จนเธอทนต่อแรงรบเร้าไม่ไหวได้ลิ้มลองของมึนเมาเข้าไปเป็นครั้งแรก หลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้เลย
หมับ!
ร่างเล็กสะดุ้งตื่นเมื่อมีอะไรหนักๆ มาพาดที่เอวของเธอ ความสงสัยทำให้ใบหน้าสวยค่อยๆ ก้มลงไปมองสิ่งแปลกปลอม ก่อนที่เธอจะเบิกตากว้างเมื่อสิ่งที่พาดอยู่ที่เอวคือแขนของผู้ชาย สังเกตุได้จากความล้ำของต้นแขนที่มีเส้นเลือดนูนปูด และรอยสักรูปเสือน่ากลัว
อ๊ะ! หญิงสาวส่งเสียงร้องออกมาทันทีที่เธอขยับตัว และรู้สึกได้ถึงความผิดปกติของน้องสาว
‘ไม่นะ! มันต้องไม่ใช่อย่างที่ฉันคิด’ หญิงสาวเริ่มร้อนรนขณะที่ก้มสำรวจตรงหว่างขา
แล้วเธอก็ต้องเบิกโพลงหลังจากตรวจดูสภาพน้องสาวตัวเองที่มีน้ำสีขาวขุ่นเกาะติดเต็มหว่างขา จากนั้นก็ค่อยๆ หันไปมองเจ้าของแขนล้ำ
OxO!!
ไทเกอร์!
ตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจสุดขีด สิ่งที่เห็นทำให้เธอตกใจจนแทบจะลืมหายใจกันเลยทีเดียว มือเล็กยกขึ้นมาขยี้ตารัวๆ และตบแก้มตัวเองเพื่อเช็กว่าเธอกำลังฝันอยู่หรือเปล่า
เพลี๊ย!
โอ๊ย! ความเจ็บแสบทำให้เธอได้รู้ว่าภาพที่เห็นคือเรื่องจริง
มะ...ไม่จริงใช่มั้ย ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆ…หญิงสาวได้แต่ถามตัวเองในใจและมองใบหน้าหล่อของคนที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ด้วยความสงสัย ถึงแม้จะรู้แล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันคือความจริง แต่เธอก็ไม่อยากจะเชื่ออยู่ดีว่าคนที่เธอนอนด้วยคือ ไทเกอร์
เพราะอะไรหน่ะเหรอ? ก็เพราะไทเกอร์มันเป็นเพื่อนในกลุ่มของเธอหน่ะสิ แล้วหมอนี่ก็เจ้าชู้ตัวพ่อเลยหล่ะ
ส่วนเธอนั้นชื่อไอริน ผู้หญิงที่เกิดมาเสียชาติเกิด (คนรอบข้างบอกเธออย่างนั้น) นอกจากหน้าตาที่น่ารักราวกับตุ๊กตาแล้ว ในตัวของเธอก็ไม่มีอะไรดีเลย บ้านก็จนเรียนก็ไม่เก่ง ที่จบมอปลายมาได้เพราะพ่อของเธอไปขอร้องอ้อนวอนครูใหญ่ให้ล้วนๆ ไม่ได้ใช้ความรู้ความสามารถอะไรเลย ช่างเป็นอะไรที่่น่าอับอายจริงๆ
‘โอ๊ย! นี่ฉันเสียบริสุทธ์ให้เพื่อนตัวเองเหรอเนี่ย!
ครืดดดด~~
เสียงเรียกเข้าดังขึ้นมาขณะที่หญิงสาวกำลังถกเถียงกับความคิดของตัวเอง ทำให้เธอตกใจจนเกือบจะส่งเสียงออกไป โชคดีที่ยกมือขึ้นมาปิดปากไว้ทัน แต่ถึงอย่างนั้นคนที่นอนข้างๆ ก็รู้สึกตัวอยู่ดี
“หยิบมือถือให้หน่อย” ชายหนุ่มบอกออกมาทั้งที่ตายังปิดสนิท เขานอนคว่ำหน้ากับหมอนแล้วยื่นเพียงมือมาตรงหน้าหญิงสาว
“ฉะ…ฉันเหรอ” ไอรินที่กำลังตกตลึงกับกล้ามแน่นๆ และแผ่นหลังกว้างของเพื่อนร่วมห้องถึงกับพูดติดขัด เธอไม่คิดว่าชายหนุ่มจะหุ่นแซ่บได้ขนาดนี้ แต่มันใช่เวลาจะมาบ้าผู้ชายมั๊ย?
“อืม”
แม้ว่าหญิงสาวจะงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง แต่เธอก็ยอมยื่นมือไปคว้ามือถือที่วางอยู่หัวเตียงมาวางที่มือของเขา
ทันทีที่ได้มือถือมาชายหนุ่มก็กดรับสายทันที
“อยู่บ้าน ไม่ว่างคุย”
คำตอบของเขาทำให้หญิงสาวที่นั่งฟังอยู่ถึงกับตกตลึงยิ่งกว่าเดิม เพราะเธอจับใจความได้ว่าใครบางคนกำลังจะมาหาเขาที่ห้อง
พรึบ!
ร่างกำยำดันตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมกับบิดตัวไล่ความปวดเมื่อย ทำให้หญิงสาวเห็นร่างกายอันสมบูรณ์แบบได้ชัดขึ้นรวมไปถึงร่องรอยสีแดงช้ำที่ปรากฏตรงคอและหน้าอกของเขาด้วย
อึก! อย่าบอกนะว่ารอยนั้นมันเกิดจากเธอ ไม่จริง! ฉันไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก ไอรินถกเถียงกับความคิดตัวเองอีกครั้งโดยไม่รู้ว่าสายตาของเธอนั้นจ้องที่ร่างกายของเขาราวกับคนโรคจิต
“กูจะออกไปเอาของกับไอ้วิน มึงจะนอนต่อก็ได้นะ”
ร่างกำยำลุกขึ้นจากเตียงไปทันที โดยที่ร่างกายไม่มีสิ่งปกปิดเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ทำเอาคนที่มองอยู่ถึงกับหลบเข้าไปในผ้าห่มอย่างรวดเร็ว
- Writer
