"กิ่งพี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่พูดไม่ดีกับกิ่ง พี่คิดไม่ดีกับกิ่งเอง พี่ขอโทษนะครับ" ร่างสูงโผเข้าโอบกอดภรรยาอย่างรู้สึกผิดขึ้นมาจับหัวใจ
"ยกโทษให้พี่เถอะนะ พี่จะไม่คิด จะไม่พูดอะไรแบบนี้อีก ขอโทษนะกิ่งพี่ขอโทษจริง ๆ" ริมฝีปากหนาได้แต่จูบซับหน้าผากมนนั้นเบา ๆ
กิ่งมาลายืนนิ่งและยอมให้สามีโอบกอดอยู่แบบนั้น เพราะใจลึก ๆ ก็คิดถึงอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นนี้มานานแรมเดือน
ฝ่ามือเรียวผลักดันหน้าอกแกร่งของสามีให้ออกห่าง ใบหน้าหล่อที่ดูเศร้าจับจ้องมองดวงตาคู่สวยของภรรยานั้นอีกครั้ง เขาทำให้ภรรยาต้องร้องไห้เสียใจอยู่บ่อยครั้ง ด้วยคำพูดที่อาจจะลืมตัว โดยการกระทำที่อาจไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นปัญหา ลืมนึกถึงจิตใจของอีกฝ่าย กว่าจะรู้ตัวได้อีกครั้งก็กระทำสิ่งนั้นลงไปจนเกินให้อภัยได้แล้ว
"กลับบ้านกับพี่นะกิ่ง กลับไปอยู่บ้านเราสักที พี่คิดถึงกิ่งกับลูกมาก หนึ่งเดือนที่ผ่านมาพี่ไม่เคยมีความสุขในชีวิตเลยสักว
