นางสุมาลีและนายเฉลิมยืนจ้องมองแผ่นหลังของลูกสาวอย่างรู้สึกเห็นใจ ตกใจอยู่ไม่น้อยที่เห็นลูกสาวหอบผ้าหอบผ่อนกลับมาที่บ้านแบบนี้ และตั้งแต่มาถึงก็เอาแต่นั่งกอดลูกน้อยที่นอนหลับซบอกไม่ยอมปล่อย
"ดูท่าว่าครั้งนี้ลูกกับหลานจะอยู่ยาวเลยนะแม่" ตาเฉลิมพูดกับภรรยาขึ้นเบา ๆ
"ปัญหาเรื่องผัวเมียน่ะพ่อมึง ถ้าไม่หนักหนาคงไม่เก็บกระเป๋าเสื้อผ้ามาเยอะขนาดนี้"
"ลูกเขยเราไปมีเมียน้อยหรือยังไงแม่"
"ตาปุณณ์จะกล้าเป็นอย่างนั้นอยู่เหรอพ่อมึง แต่ก็มีผู้หญิงมาพัวพันอยู่นะ ผู้หญิงคนเก่าที่เลิกรากันไปตั้งนานแล้ว"
"แล้วถ้าลูกสาวเราตัดสินใจจะเลิกกับสามีขึ้นมาจริง ๆ หลานสาวเรามันจะทำยังไงนะแม่"
"อย่าไปคิดไกลขนาดนั้นเลยพ่อมึง มันควรจะเป็นเรื่องสุดท้ายที่ใหญ่สุดที่เราจะนึกถึงนะ"
เพราะแน่นอนว่าเมื่อครอบครัวของลูกสาวมีปัญหาเช่นนี้ คนที่หนักใจไม่น้อยไปกว่าคนเป็นลูกก็เห็นจะเป็นพ่อกับแม่นี่แหละ แต่จะไปทำอะไรได้ในเมื่อลู
