ในที่สุดเช้าวันเสาร์ก็มาถึง ปุณณวัฒน์ขับรถมารับภรรยาและลูกน้อย เขาออกจากกรุงเทพฯ มาตั้งแต่เช้าตรู่ และมาถึงบ้านสวนก่อนเวลาอาหารเที่ยง แม่ยายและพ่อตาต้อนรับด้วยอาหารพื้นเมืองง่าย ๆ ที่ไม่ว่าจะทานสักกี่ครั้งก็ยังรสชาติเดิมอร่อยไม่เคยเปลี่ยน
"กลับไปคราวนี้เมื่อไหร่จะกลับมาเยี่ยมพ่อกับแม่อีกล่ะกิ่ง"
"ถ้าคิดถึงหลานมากพ่อก็ไปเยี่ยมสิจ๊ะ กิ่งก็ไม่รู้ว่าจะได้มาอีกเมื่อไหร่ สงสัยกิ่งต้องไปหัดขับรถยนต์แล้วล่ะจ้ะพ่อ"
"ก็เป็นความคิดที่ดีไม่เลวนะกิ่ง พี่ว่าถ้ากิ่งขับรถเก่งพี่จะซื้อรถให้สักคัน เผื่ออยากพาลูกไปเที่ยวที่ไหน เวลาอยากมาบ้านแล้วพี่ไม่ว่างกิ่งจะได้พาลูกมาหาคุณพ่อกับคุณแม่ได้" ปุณณวัฒน์เห็นด้วยกับความคิดของภรรยา ดีกว่าและสะดวกกว่ารอให้เขาพาไปไหนมาไหนอยู่มากโข
"แล้วนี่จะพากันกลับเลยหรือตาปุณณ์"
"ครับคุณแม่ พอดีว่าวันนี้มีนัดทานข้าวที่บ้านด้วยครับ ปู่กับย่าเขาอยากเจอหน้าหลาน"
"อะไรนะคะพี่ป
