อธิปและพิทยานั่งมองฐิติพัศที่ดื่มเอาเป็นเอาตายมาตั้งแต่หัวค่ำโดยไม่พูดไม่จา จนกระทั่งอดรนทนไม่ไหวจึงแย่งแก้วออกจากมือแล้วถามสิ่งที่สงสัย
“แกจะบอกพวกฉันได้หรือยังว่าทำไมถึงดื่มเหล้าเป็นน้ำแบบนี้” พิทยาทำเป็นไม่เห็นสายตาขวางๆ ของฐิติพัศเมื่อถูกแย่งแก้วแอลกอฮอล์มาจากมือ
“ทะเลาะกับคุณปันมาเหรอ” อธิปถามเข้าเป้าโดยไม่อ้อมค้อมและเมื่อเห็นสายตาของเพื่อนที่หันขวับมามองก็ได้คำตอบในทันที
“ทะเลาะกันเรื่องอะไรวะ ก็ดูหวานกันจะตาย”
“หึ หวานเหรอ คุณปันของนายเป็นบ้าอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ จู่ๆ ก็เก็บเสื้อผ้าหนีกลับบ้านแล้วขอเลิกกับฉัน”
“ว่าไงนะ” พิทยาและอธิปอุทานขึ้นพร้อมกันอย่างตกใจ
“คุณปันไม่น่าจะเป็นคนไร้เหตุผลแบบนั้นนะ แกนึกดีๆ ว่าไปทำอะไรให้คุณปันเขาโกรธหรือเปล่า” อธิปออกความเห็นเพราะไม่อยากเชื่อว่าปัณฑารีย์จะทิ้งเพื่อนตัวเองไปอย่างไร้เหตุผล เพราะเขารู้ดีว่าฐิติพัศคลั่งรักและดูแลอีกฝ่ายดีแค่ไหน
“ห
