หล่อ รวย เพลย์บอย 4

669 Words
ทางด้านที่โต๊ะของสามหนุ่มที่อยู่คนละฝั่งกับสามสาวนั้น ฐิติพัศนั่งไขว้ห้างเอนหลังพิงพนักโซฟาแล้วยกแก้วไวน์ขึ้นจิบอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่สายตาทอดมองไปยังโต๊ะของหญิงสาวที่เดินชนเขาที่หน้าห้องน้ำเมื่อสักครู่ เหมือนว่าความนุ่มนิ่มของเรือนร่างสาวและกลิ่นหอมๆ ของเจ้าหล่อนจะยังติดอยู่ที่ปลายจมูกเขาอยู่เลย “มองอะไรวะไอ้แทน ตาเยิ้มเลยนะมึง” อธิปถามและมองตามสายตาฐิติพัศไปจนเจอต้นเหตุของอาการเสือพร้อมล่าเหยื่อของเพื่อน “อ้อ คุณปัน” ฐิติพัศหันขวับไปมองเพื่อนทันที “แกรู้จักเหรอ” “รู้จักสิ คุณปันเป็นบิวตี้บล็อกเกอร์อันดับต้นๆ ของประเทศเลยนะ แกไม่ได้อยู่วงการความสวยความงามแบบฉันอาจจะไม่รู้ คุณปันมีผู้ติดตามหลายล้านคนเลย รีวิวสินค้าของบริษัทฉันบ่อยๆ รีวิวตัวไหนตัวนั้นเป็นกระแสหมด อีกอย่างที่ฉันชอบเพราะความมืออาชีพมีความรับผิดชอบและไม่เห็นแก่เงินนี่แหละ สินค้าทุกตัวที่คุณปันรีวิวต้องดีจริงเท่านั้น พวกพนักงานสาวๆ ที่บริษัทฉันเป็นแฟนคลับคุณปันทั้งนั้นรวมถึงน้องสาวฉันด้วย” “มีอะไรมากกว่าร่วมงานหรือเปล่า” “ไม่มีโว้ย แค่ร่วมงานกันเท่านั้น” “งั้นเหรอ” “ใช่ แต่จะบอกว่าคุณปันเนี่ยฮ็อตมากนะ ผู้ชายรุมขายขนมจีบเพียบรวมทั้งผู้บริหารบางคนของบริษัทฉันด้วย ก็ไม่แปลกหรอก สวยซะขนาดนั้นแถมเซ็กซี่อีกต่างหาก” “แล้วทำไมแกไม่จีบวะ” คราวนี้พิทยาที่นั่งฟังอยู่ถามขึ้นบ้าง เพราะเขามองตามสายตาของเพื่อนๆ ไปแล้วก็พบว่าหญิงสาวที่กำลังเป็นหัวข้อสนทนานั้นสวยและเซ็กซี่อย่างที่เพื่อนบอกจริงๆ “ไม่รู้สิ ไม่ใช่ผู้หญิงสวยทุกคนที่เราจะต้องจีบนี่หว่า” “แต่ฉันว่ามีคนบางคนไม่ได้คิดแบบแกแน่ สายตามันแทบจะขย้ำคุณปันของแกขนาดนี้” “แกไม่ได้จีบก็ดีแล้ว ฉันไม่อยากมีปัญหาเรื่องผู้หญิงกับเพื่อน” “นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ” อธิปยักไหล่ก่อนจะบอกสิ่งที่เขาเพิ่งรับรู้มา “โสดไหม” ฐิติพัศถามสั้นๆ ตรงประเด็นโดยไม่อ้อมค้อม “เขาเพิ่งเลิกกับแฟนที่เป็นดาราเพราะไอ้หมอนั่นพานางเอกละครที่เล่นด้วยกันขึ้นคอนโด” “โง่ชะมัด” “ฉันก็ว่างั้น คุณปันสวยกว่าตั้งเยอะ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีโชคเรื่องความรักเท่าไหร่ คบใครได้ไม่นานและเปลี่ยนแฟนบ่อย ถ้าแกไม่จริงจังก็อย่าไปยุ่งกับคุณปันเขาเลยว่ะ สงสารเขา” “แกพูดเองไม่ใช่เหรอว่าเขาเปลี่ยนแฟนบ่อย ถ้าเป็นแบบนั้นเขาเองก็ไม่ธรรมดาและคงไม่ซีเรียสถ้าจะต้องรักๆ เลิกๆ อีกหน” “พูดแบบนี้แสดงว่าแกเองก็จะเล่นๆ กับเขาใช่ไหมไอ้แทน” “ไม่รู้สิ” “เพลย์บอยอย่างแกน่ะมันตัวอันตราย ฉันพูดจริงๆ นะ คุณปันเขาดูไม่ใช่ผู้หญิงรักสนุกแบบที่พวกเราเคยเจอมา แต่แค่ไม่มีโชคเรื่องความรักเท่านั้นเอง ถ้าแกไม่คิดจริงจัง ฉันก็ไม่อยากให้แกไปทำร้ายเขา” “แกรู้ได้ยังไงว่าฉันจะจริงหรือเล่น ของแบบนี้มันก็ต้องดูกันไปก่อน ถ้าเขาน่ารักอย่างที่แกว่า ฉันอาจจะจริงจังก็ได้นะ” “ให้มันจริงเถอะ สรุปว่าจะเอาให้ได้ใช่ไหม” “ใช่” น้ำเสียงหนักแน่นของฐิติพัศทำให้อธิปรู้ดีว่าป่วยการที่จะห้ามปราม คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามโชคชะตา ชายหนุ่มมองไปทางปัณฑารีย์อย่างขออภัยในใจเพราะไม่สามารถห้ามเพื่อนรักได้ ‘ขอให้คุณรอดปลอดภัยจากไอ้เพื่อนตัวร้ายของผมนะครับ คุณปัน’
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD